THE 𝙼𝙰𝙵𝙸𝙰'𝚜 𝚄𝙽𝙸𝚅E𝚁𝚂𝙸𝚃𝚈 (COMPLETED/Under edited)

CHAPTER 17: LUNCH

LOLLIE

KUNG pwede palang sana palamonin sila ng lupa ginawa ko na. Tadhana naba yung kahapong pagkikita ng mga kapatid ko.

Sinubakan kong ibalik yung dating Ako, yung totoong Ako sa harap nila pero pasensya na hindi ko na kaya.

"Nak, may problema ba? Nakatulala ka diyan."umiiling Ako kay Nanay at tumingin naman sa kalangitan." Tungkol ba sa mga kapatid mo?"di Ako napa sagot kasi tama si Nanay.

Kasalukuyan kaming nakatambay sa labas ng bahay nila Nanay may ginawa kasing upuan si Tatay gawa sa kawayan kaya dito kami minsan mag-usap usap.

Ang lamig ng gabi nakisabay sa naramdaman ko ngayon.

Napahinga nang maluwag ang Nanay at.

"Nak, minsan kailangan nating mag patawad, kailangan nating subukang patawarin sila kahit di nila hiningi yung kapatawaran galing satin."tumingin si Nanay sakin bago tumingin sa maaliwas na buwan.

"Akalain mo nay, pinahiya nila Ako sa harap ng maraming tao." 'di ko namalayan tumulo na pala yung mainit na likido galing sa mga mata ko.

"Alam mo ba anak, pangarap kung maging buwan noon, gusto ko Ako yung diyosa ng kalangitan at tagapalabas ng buwan sa hating Gabi."

"Bakit naman po Nay?"

"Pagmasdan mo ang buwan parang pinapasang problema gusto ko ganyan din Ako."

Tama si Nanay.

"Patawarin mo sila anak kapag kaya muna,kapag kaya mo nang sabihin sa kanila yung sakit na binigay nila sayo."biglang tumayo si Nanay at niyakap Ako. " Ohh, Siya matutulog na tayo."

"Sunod nalang Ako Nay."

"Sumunod ka ha, wag kang papalipas ng hating gabi dito."tumango Ako.

Let the moon cross your path to be independent person, if you chose to be alone just look at the moon and till him, how tired you are.

"I'm Lollie Vannez Mondrade I don't know how to start my story, hi my moon how are you? Yes I know your okay right there, you know what this is not me I don't know how to pretend to be angry person. I miss my brothers, I miss how they cared about me, I miss our childhood memories. I miss a lot about them."

"Please help me how to start without them, ayukong aasa Ako sa kanila parati kasi darating padin ang araw na iiwan na naman nila Ako."

Hindi ko mapigilang mapaluha, tumayo Ako at huminga nang malalim nag inhale , exhale, pa Ako para mawala yung pananakit nang dibdib ko.

Pumasok na ko sa Bahay nila Nanay at Tatay saka naabutan ko silang mahimbing natutulog, sana kayo nalang naging pamilya ko.

Tumabi Ako kay Tantan at nag simula na ding matulog.

***Tuk, tula-ok***

Nagising nalang Ako sa ingay nang manok ng kapitbahay namin dito.

"Ikaw'ng manok ka mapupunta ka talaga sa kawali mamaya."iretadong sabi ko dito at natawa naman si Tatay sa inasta ko.

"Wag mo yang gagawin anak isasabong payan nang kapitbahay natin."natatawang sabi ni Tatay .