unknown: (დასრულებული)

1

*ელისი*

09:50 pm

ახლა, მე და ჩემი საუკეთესო მეგობარი ჯეი, კაფეში ვსხედვართ და სულ ფეხებზე გვკიდია, რომ ხვალ პირველი სასწავლო დღე გვაქვს სკოლაში. ათას სისულელეზე ვსაუბრობთ, როგორც გვჩვევია ხოლმე. დროის შეგრძნება მთლიანად გვეკარგება და ბოლო დასვენების დღეს ბედნიერად ვატარებთ.... მოულოდნელად, ჩემი ტელეფონის ვიბრაციას ვგრძნობ უკანა ჯიბეში, თვალებს ვატრიალებ, ვიცი დედაჩემია და ლექცია უნდა წამიკითხოს. მაინც ვიღებ ტელეფონს და ვაკვირდები ნომერს, ეს დედაჩემი არ არის...

unknown:

ახლა სახლში არ უნდა იყო?

you:

მგონი, ნომერი შეგეშალათ!

unknown:

არა, არ შემშლია! ელის მარტინ.

you:

ვინ ჯანდაბა ხარ?

unknown:

ამას საიდუმლოდ დავტოვებ,
ახლა კი, მაგ შენს მეგობარს ცოტა მოშორდი!

you:

დაახვიე, სირო!

unknown:

ენა!

you:

დაახვიე!

unknown:

სახლში წადი! ხომ არ გინდა მე მოვიდე?

you:

მოდი, ჩემს ფეხებს!
პედოფილი ხარ?

seen

მალევე ამოვიგდე თავიდან, გარყვნილი პედოფილის მონაწერი, ჯეი კი ამ დროის განმავლობაში, რაღაცაზე მესაუბრებოდა, თუმცა ვერაფერი გავიგე.

_ეი, ელის მისმენ? _ შეჭმუხნული წარბებით შემომხედა.

_ჰო, ჰო, გისმენ... რას ამბობდი? _ გავუღიმე.