Ruhunda Esir

Güneşin ilk ışıkları

-kainat hadi uyan bakalım bu gün ilk iş günün.geç kalmak istemezsin.
Kainat esneyerek ve gülerek yatağından kalkmaya başlar.
-günaydın annecim.sevgi uyandı mı dün gece ayıp tutuyordu merak etme ben seni uyandırırım geç kalmazsın diye.
-bilmem uyanmıştır heralde hadi sen bir an önce hazırlanda yanımıza gelip bişeyler atıştır kahvaltıyı hazırladım.
Kainat annesinin seviye karşı bu tutumunu hiç beğenmemişti.zaten nedense kainat ailenin sevilen kızı sevgi ise her türkü ilgiden mahrum bırakılan kızıydı evin.aslında kainat'a olan ilgi ve alakaları onun hoşuna gidiyordu ama öte yandan sevgiye olan bu umursamaz tutumları onu çok üzüyordu.ne olursa olsun bu ayrımcılıktı ve sevgiyle de çok iyi anlaşırdı kainat.o da bu duruma çok üzülürdü onu üzgün görmeye dayanamazdı.saate baktı gerçekten de geç kalmaya başlamıştı.aceleyle hazırlanış aşağıya indi.
Kainat:
-günaydın herkese.
Cengiz:
-günaydın kızım.
Oya:
-geç otur kızım bir an önce başla geç kaldın zaten hemen çık.
Kainat:
-anne yine mi sevgiye servis açmadınız.bazen onun üvey evlat olmasından şüpheleniyorum.
Oya:
-unutmuşum kızım.otur getiririm şimdi.
Sevgi o anda günaydın diye haykırarak aşağıya iner.evdeki sevgisizliğe rağmen çok hayat dolu cıvıl cıvıl çevresine neşe saçan bir kızdı.
Kainat:
-günaydın.galiba benim seni kaldırmam gerekiyormuş sofraya geç kalmaman için.
Sevgi:
-kainat bu tamamen aklımdan çıkmış özür dilerim.
Oya:
-hadi başla kızım artık.
Sevgi:
-baba ekmeği uzatır mısın?
Cengiz duymamazlıktan gelip tepki vermez.sevgi tekrar sorar.
-baba ekmek?
Kainat:
-baba kız senden ekmek istiyor.neyse heyecan yaptılar sen onların kusuruna bakma bu günlük.
Cengiz:
-sende kainat ile beraber gidecek misin bu gün iş yerine.
Oya:
-hayır canım orada ne işi var otursun evde beklesin.
Kainat:
-merak etmeyin gelmeyecekmiş zaten.hadi ben kalkıyorum zaten çok geç kaldım.
Sevgi:
-dur geçireyim ben seni.