පූස් පැටියව තුරුල් කර ගන්නවත් එක්කම අර වේගෙන් ආපු කාර් එක පුළුවන් උපරි මෙන්ම බ්‍රේක් ගහලා නැවැත්තුවා. මම හිතුවෙම මම මළා කියල , එත් පෙර කරපු පිනකටද කොහේදෝ මම බේරුනා. එත් එක්කම මට ඇහුණේ මගේ දිහාවට කෑ ගහගෙන චනිරුව
" අනේ බන් උබට කිසිම අවුලක් නැහැ නේ ද ? තුවාල එහෙම උනේ නැහැ නේද බන් "
පව් හැබැයි චනිරුවා හොදටම බය වෙලා ඉදියේ එක උගේ මුණ බලපු ඕනම එකෙක්ට එක පේනවා. අනික බය වෙන්නේ නැතිව තියෙද ඒ වහෙනේ ආවා නෙමේ නේ
"නැහැ නැහැ බන් මම හොදින් අවුලක් නැහැ "
මම එහෙම කියනවත් එක්කම කාර් එකී ඉස්සරහා දොරවල් දෙක අරුණා වගේම ,
"අඩෝ ආදී තොට පිස්සුද යකෝ ඔහොම පාරට පනින්න උබේ ඔය ඔළුව කොහේ හරි වැදුනද කියහන්කෝ මට "
එත් එක්කම මට ඇහුනේ මට හුරු පුරුදු කටහඩක් නිසාම මම ඒ පැත්ත බැලුවා ඒ ඉතින් වෙන කවුරුත් නෙමේ හිටියේ මගේ ගැන්සියේ යාලුවෙක් තමා ,
"මගේ ඔලුව කොහෙවත් වැදුනේ නැහැ යසිරු මම මේ පාරට පැන්නේ මෙන්න මේ පූස් පැටියව බේර ගන්න අනික උබ අපු වේගෙට තව පොඩ්ඩෙන් ඒ අහිංසකයා යට වෙනවා."
"කවුද බන් වාහනේ එලෙවුවේ මම ඉද ගෙන අවේ පැසෙන්ජර් සිට් එකේ අනික වාහනේ එලෙවූ මගේ අයියා "
ඇත්ත නේන්නම් මු බැස්සේ පැසෙන්ජර් සිට් එකෙන් තමා මම එක් එක්කම හැරුණේ අනිත් පැත්තට මට මතක තිබේ මම හැරෙන මොහතක විතරක් වෙන කොට මගේ ඉස්සරහා හිටපු රූපේ දැකලා මම මොහොතකට ගල් ගැහුනා වගේ හැගීමක් මට දැනුණා මම දන්නේ නැහැ ඒ ඇයි කියන්නේ එත් මගේ ඉස්සරහා හිටපු එයා හරිම හැන්සම්. එයා ඉටි රුපයක් වගේම තනි වචනයෙන් කිවුවොත් පෆෙක්ට් පිරිමි රුවක්.
"යකෝ ආදී උබට ඇහෙන්නේ නැද්ද "
මම ආයේ හරි සිහියට අවේ යසිරුගේ හඩින් වෙන කොට මම මෙච්චර වෙලා හිටියේ මගේ ඉස්සරහා රූපේ දිහා බලන්න භාවනා කරන ගමන්
"මට ඇහෙනවා බන්, කියපන් ඉතින් "
YOU ARE READING
𝔽𝕠𝕣𝕖𝕧𝕖𝕣 𝕨𝕚𝕥𝕙 𝕌
Non-Fictionසූර්යයාකාන්ත මල ජීවත් වුණෙත් ඉර වෙනුවෙන්ම වුණකොට මමත් ජීවත් වෙන්නම් ඔයා වෙනුවෙන්ම ❤🌻
