BETRAYAL

#2

Se se selammmmm çok uzun zmn sonra imosunuz yeni bir bölüm attı hani bana alkış 🙊✨🌟💥🌟💦😺💤✨💤

Neyseee bu kadar yeter çok dırdır yapmadan yeni bölümle sizi baş başa bırakıyorum iyi okumlaarrrrrrrrr🤗

Hayat gerçekten acımasızdı. Siz tam toparlandım derken size bir tekme daha vurur yerle bir ederdi.

Aldığımız her darbede daha güçlü kalkarız diye bir söz vardır  ben bu söze inanmıyorum nedense çünkü ben her düştüğümde daha güçlü kalkamadım ,bu fırsatı yakalayamadım, hep kendimi egoist biri olmaktan sakındım. Her zaman kendimi arka plana attım. İstisnasız her zaman...

Şu anda olduğu gibi yine kendimi çokta çabalamama gerek kalmadan arka plana atmıştım.
Herkes sohbetler ederek ve gülüşerek sohbet edip ramenini yerken ben konunun ne olduğu ile alakalı hiç bir fikrim olmamasına rağmen etrafa sahte gülücükler atıyor ve ramenden her bir çubuk yediğimde kaç kalori yediğimi hesaplamaya çalışıyordum.

Ha birde Taehyung ve Jungkook ile göz göze gelmemek için çabalıyordum. Buraya neden geldiler hiç bir fikrim yoktu açıksası, sormayı da istemiyordum zaten Hoseok Hyung onları gördükleri gibi içeri almış ve Yoongi'nin de gelmesiyle beraber yemek yemeye başlamıştık.

Yine çubuğumdaki makarnaları sayıp kaloriyi hesaplarken Hoseok hyung un kulağıma yaklaşıp
"Jim yavrucum niye her aldığın çubuktaki rameni öyle ciddi ciddi inceliyorsun?"
Demesiyle kafamı kaldırıp onun beni anlamaya çalışan suratına baktım. Yine ve yeniden sahte gülümsememle
"Hyung içinde biber var mı diye bakıyorum" dedim.

Enseme bir tane vurmasıyla elimi enseme götürüp ona en ölümcül bakışlarımla baktım.

"Bir kere yaptık diye her zaman mı yapcaz lan çabuk ye herkes ikinci tabağını bitirdi sen daha biri yarılamamışsın." dedi

Bende hemen kendimi savunup

"Ama hyung sabah yedim ben ne zorluyorsun sende yemek istemiyorum."dedim

Hoseok hyung iyice kaşlarını çatarak bana sinirli sinirli bakarak boydan süzdü ve artık ele bile gelmeyen yanaklarımı yakalayıp.

"Bak senin azına sıçarım oğlum onu yersin ha yanaklarından bile eser kalmamış şu hale bak ." Dedi ve yan tarafa dönüp onların da bir şey demesi için yanaklarımı gösterdi.

"Jim evet çok zayıflamışsın bir şeyler yemelisin ben sabah yediğinden şüpheliyim." Dedi Taehyung.

Bakmadım ona, yanaklarımı Hoseok hyungdan kurtarıp güzel bir ofladım ve beni kurtarsın diye Yoongi'ye baktım

"Hiç öyle bakma Jimin yiyeceksin onları Hoseok'la aynı fikirdeyim." Dedi.

Ondanda umudu kesip ama sırf gıcıklık olsun diye Hoseok hyunga bakıp dil çıkardım ve Yoongi'ye bakıp

"Sırf sen istedin diye yiycem canım Hyungum." dedim

Hoseok hyungta bunu tatlı bulmuş olcak ki oglum ben bunu yerim lan diye üstüme atlayıp benim bir güzel ter düz etti ve herkes kalkıp oturma kısmına giderken benle oturup yemek yememi izledi.

Bazen annemmiş gibi hissettiriyordu canım hyungum.

Gerçi anne nedir nerden bilim ki ben..

Hoesok hyung ben yemek yemeyi bitirince aferin lan diyip bulaşıklarla beni baş başa bırakınca sanki bu anı bekleyen gergin kaslarım kendini salıvermişti
Bende bulaşıkları tezgahta ayarlayıp yıkamaya başladım sırf daha uzun sürsün diye makinaya bile koymadım hatta başlamadan önce bulaşık bezindeki köpükleri bile izledim.

Ne kadar dalmışım bilmiyorum ama Jungkook'un mutfağa girip beni görüp donmasıyla transtan çıkıp yavaş yavaş bulaşıkları yıkamaya başladım.

"Şey Su içmeye geldim bar-" diyecekken sözünü kesip
Hiç bir mimik belirtilmeyen yüz ifademle dolaplara dönüp sabit tuttuğum sesimle cevapladım

"Sağ dolaplarda ortadakinde."

Sanki bilmiyordu.
Siz bu kadar ruhsuz cevap vermeme bakmayın birde kalbimi görseniz nasıl çırpınıyor acıyla nasıl kırık ve çaresiz.
Gözlerimi görseniz nasıl özlemle ona bakmak için kasılıyor. kollarıma dokunun nasıl ona sarılmak için deli oluyorlar anlarsınız.

Bazen sadece bakmak gerekir ya oda karşıdaki insanda yoksa elden bir şey gelmez aynı şuan bana göz ucuyla bakan ve suyunu içip giden Jungkook gibi.

Bulaşıkları bitirip salona gittiğimde herkesin uno oynadığını gördüm. Kağıtları nerden buldular hiç bir fikrim yoktu ama eğleniyorlardı ve yokluğumu anladıklarınıda sanmıyordum o yüzden bende hiç benim suratsız yüzümü görüpte huzursuz olmasınlar diye girdiğim gibi geri çıkıp odama gittim.

Aşağıda gülüşme sesleri gelirken
Her şeyin bensiz daha iyi olduğunu inanırdım kendime ve uykuya daldım o gülüşme sesleri aklımda eski anılarımı canlandırırken hafif bir gülümsemeyle uyudum.

###

Uyandığımda odam karanlık ve üstüm örtülmüştü ama üstümde olan bir tek örtü değildi galiba bir de onun kokusu vardı sanki..

Okudugunuz için teşekkür ederimmmmm lütfen oy atmayı unutmayınnnn

Sizi seviyorummm..