Aşık Olur Musun ? (Yan Kitap)

Final

Doğum günlerini sevmez hatta nefret ederdi. Kendi doğum gününde kaybettiklerini göz önüne alınca bunu kimse garipseyemezdi. Ama artık işler değişmişti. Duru uzun zaman sonra ilk kez birisinin doğum günü için hazırlanmıştı. Bir kaç gün önceden mekanını seçmiş , sürprizini ve hediyesini hazırlamış hatta giyeceği kıyafete bile saatlerce kafa patlatmıştı. Giydiği uçuk pembe elbiseyi açık mavi ayakkabılarından veya dalgalandırılan kumral saçlarından çok yüzündeki gülümseme tamamlamıştı. Gerçekten gülümsüyordu artık. Dudakları yanaklarıyla birlikte kalbini sızlatmıyor geride bıraktıkları için ihanet ettiğini düşünmüyordu. Uçuk pembe rujunu sürüp taksiyi çağırdı ve Doruk'a da haber verdi. Annesi kapının önünde kapıya yaslanmış dolu gözlerle kızını izlerken bir gülümsemeyi de ona bahşetti. Kızının bu haline en çok sevinen Merveydi. Aşkın ne olduğunu bilirdi. Aşk acısını da. Kendisi yeniden aşkı bulamamıştı belki ama kızının bulmuş olmasına çok seviniyordu. Merve'de Cenk'i çok severdi kardeşim dediği kadının oğluydu , kendi oğluymuşçasına severdi ama o zamanlar Cenk'ten çok Duru'ya üzülmüştü. Biliyordu ki ilk aşklar unutulmazdı. Kendi otuzlarını bitirirken bile ilk aşkını unutamamıştı. Kızının yeniden birisiyle nefes bulmasına bu yüzden çok sevinmişti. Birisinde takılı kalmayı acı çekmeyi bilirdi. Üstelik ölüm ayrılıktan çok daha beterdi. En azından Merve biliyordu ki aşkı hala nefes alıyordu.

''Çok güzel olmuşsun fındığım.''

Kızını kollarının arasına çekti. Kendinden olan parçanın kokusunu ciğerlerine doldurdu. Göz yaşlarından birisi kendisini bırakırken hızlıca sildi ve kızını bıraktı.

''Eğlen bebeğim tamam mı? Ve geç olmadan kalbinin sesini özgür bırak.''

Geç kalmak... O birçok şeye geç kalmıştı. Duru'nun pişmanlık yaşamasını istemiyordu.

''Mutlu olacağım anne. Eğleneceğim , kalbimin içindekileri dile getireceğim.''

Merve kızının sırtını sıvazladı ve onu yolcu etti.

Duru apartmanın kapısında bekleyen Doruk'a sarıldı ve gülümsedi. Doruk'ta gamzelerini sahnelerken kalbi hızlandı. Duru çok güzel olmuştu bunu dile getirmekten çekinmedi.

''Çok çok güzel olmuşsun.''

Duru kıkırdayıp kızarırken Doruk onu bir kez daha kendine çekti ve sarıldı. Duru artık onu terslemiyor ondan uzaklaşmıyordu. İçi pır pır etti Doruk'un Duru'yu kokladıkça.

''Teşekkür ederim.''

Duydukları kornayla taksiye bindiler. Duru heyecanla Doruk'a döndü ve çantasından paketli hediyeyi çıkarıp Doruk'a uzattı.

''Doğum günün kutlu olsun.''

Yanağına ufak bir öpücük kondururken Doruk sanki ilk kez hediye alıyormuşçasına heyecanlandı. Duru'nun doğum gününü bildiğini düşünmemişti. Bugünü özellikle kutladığını da düşünmemişti hiç. Sadece buluşma olarak tahmin etmişti şimdiyse içini büyük bir mutluluk kapladı ve hızlıca paketi açtı. İnce paketten büyük boy bir resim çıkarken. Dikkatle el çizimi resmi inceledi. İkisi vardı. Birbirine bakıp pamuk şeker yiyorlardı. Gülümsedi ve Duru'ya dönerken arabanın sağa sola dönüşüyle şoföre baktı. Ne olduğunu anlayamadan araba kendi etrafında tur attı ve binaya çarptı. Duru'nun çığlığı kulakları doldururken Doruk onu kendisine çekmeye çalıştı. Soldan bir araba da taksiye çarparken Duru'nun oturduğu taraf binaya yapış arabanın camları paramparça olmuştu ve Doruk geç kalmıştı. Kendi gözleri kapanırken Duru'yu kendine çekememişti. Sonrası panik bağrışlar ve alevlenen arabaydı..