(කලින් පල කරන ලද්දකි.. කියවා අවසන් අය සිටී නම් නැවත කියවීම හැක.. එසේම අවසානය කුමක්ද යන්න නොකියවා රසවිදින්නන්ට නොදැනෙන්නට කමෙන්ට් ලයික් කිරීමට කාරුණික වන්න..❤️🙏)
_______________________________________________
ඊයෙ රෑත් බොඩිමට එන්නැත්තෙ පාන්දර මං හිතන්නේ.. මට ඒතරම් මතකයක් නෑ..
මට කොහොමත් පොඩ්ඩ්ක් බිව්වම කලාම සිහිය පොඩ්ඩක් අඩුයි. පොඩ්ඩ්ක් කිව්වට ටිකක් තියනවා ඒක..
උදේම චරිත් ඇවිත් කතා කරනකම්ම මම නිදි කොහොම හරි...
"හු## නැගිටපං.."
"ම්ම්...ම්...ම්..."
"හුං හූං නෙවෙයි, යකො ලෙක්චර් නෙවෙයි කොංවකේෂන් දවසෙවත් මූට බෑනේ නැගිටින්න.."
"ම්..."
"නැගිටපන්.. යන්නැද්ද උබ.."
"ම්... යනව.."
"උබ ඕන මගුලක් කර ගනින් මං යනවා.."
"පොඩ්ඩක් ඉදහන් මොකො හදිස්සි.."
යන්න හැරුන චරියාගෙ මැදලා පිලිවෙලට තිබ්බ සුදු සර්ට් එකෙන් නොඅල්ලලා මම චරිත්ව අල්ලන්න හැදුවත් මට අහූනේ අතේ අන්තිම ටික..
අල්ල ගන්න බැරි වෙයි කියලා තදින් අල්ලලා ඇද්ද පාරටත්, ඌ මං අදිවි කියලා නොහිතපු නිසාත් වෙන්නැති චරිත් ලෙසියෙන්ම ඇදිලා ඇවිත් මගේ බඩ උඩටම වැටුනා..
"හුක්.."
"අඩො මගේ සර්ට් එකත් මැදලා දීපංකො.. මම පටාස් ගලා වොශ් එකක් දාන්‍ එන්නම්.."
"අනෙ මේ හු#ත, උබේ පර වැඩ කරන්න මට බෑ.. මම ඊයේත් මතක් කරලා ඇහුවනේ උබෙන්, ඔක්කොම හරියි කිව්වේ..."
"අඩෝ හරි හරි, මොකද්ද බං පරක්කුයිනේ මට අයන් නොකරපු සර්ට් එකක් ඇදන් යන්නෙයි කියන්නෙ..."
"ඉතින් මට මොකො.. සර්ට් එක අයන් කරලා බැරිනම් ජොකා ඇදන් පලයන් මට පාංද.."
"හරි උබට බෑ.."
"තො ඊයෙ මොන මගුලක්ද කරේ "
"මොකුත් නෑ.."
"ෆෝන් ඕෆ් කරන්.."
"හරි මේ මම ටාර් ගලා එන්නම්.."
"යන්නැති ඉතින්..
අනේ මන්දා උබත් හොද පරිප්පුවක් කලා තමා පොඩියා පාඩුවේ ඉන්නේ හරිද.."
YOU ARE READING
ඔබ මගේ වෙලා 💞
Romance"හිමි නැතිනම් කිම නුඹගේ උණුහුම දැනුනේ" මට මගේ කියලා අ‍යිතියක් නැතුවත් ආදරය කරපු කොල්ලෙක් ගෙ ආදරණීය ඉරණම...
