"Sanki karanlığın içine gömülmüş gibiyim. Elim ayağım sürekli birbirine karışıyor. Ne yapacağımı bilemiyorum, düşünüyorum ama doğru yolu bulamıyorum. Her gece düşünüyorum, gerçekten. Bu işin sonu nasıl bitecek? Birisi zarar görecek mi diye. Biliyorm...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
5.bölüm
'BAZI ALEVLER BÖYLE SÖNMEZ'
Sıcak dumanlar içimde dolaşıyordu. Kanım ürperiyor vücuduma kan pompalamayı bırakıyordu. Kalbimdeki parça ilk defa rahat duruyordu. Kalbim onu istiyordu.
Gerçekten de onu mu istiyordu?
Abartmamalıydım. Kalbim deli gibi atıyordu. Abartma kızım dedim sana!
Hızlı atan kalbim durmak bilmiyordu. Sanki ilk defa biri beni öpüyordu.
Bir dakika gerçekten İLK DEFA BİRİ BENİ ÖPÜYORDU!
Yaşadığım şok karşısında Bim'e girmeye bile vakit bulamadan Kıvanç'ın karşılık vermem için alt dilimi ıstırmasıyla kendime gelip geriye doğru adım attım. Bir şok daha yaşarken kendiliğinden kalkan elim sertçe Kıvamç'ın yanaklarına giderek pat diye ses çıkardı.
Saçmalıyorsun kızım vurmamışsındırheralde, bir dakika gerçekten vurdum!
Tekrar ikinci bir şokla elim hızlıca ağzıma kapandı ve bir adım daha gerileyip ne yaptığımı algılamaya çalıştım.
Ben ne yapmıştım?
Umarım Kıvanç Tatlıtuğ kızmamıştır. Gerçi beni öpmeye zorlayan oydu. Suçlu da oydu. Ben sadece onu kendimden uzaklaştırmaya çalıştırmıştım, evet tokatla.
Sonuçta bir Tokatlının en iyi şeyi tokattır.
Tokat attığımda hafif yüzü buruşmuştu ama şimdi gülmeye başlamıştı. Neden gülüyordu? "sapık!" diye bağırdım. Ama bağırışım evi yıkacak kadar değildi. Bu yüzden yukarıda uyuyan 5 bedenin ruhu bunu duymazdı, aksine duymamazlıktan gelirdi.Beni duymazlıktan gelerek gülmeye devam ediyordu. En sonunda dayanamayarak "Ne var niye gülüyorsun?" diye sorunca bana doğru yaklaşmaya başladı.
Adımlarım geriye doğru giderken bir anda büyük bir elin belimi sarmasıyla bedenlerimiz birbirine doğru yapıştı. Göğüs hizasındaydım. Yukarı doğru bakmaya çalışırken ağzının araladığını gördüm. Kafasını onu görebilmem için eğerken "biliyor musun?" diye sordu. Neyi sorduğunu, açıkçası neden sorduğunu bile bilmediğim için "neyi biliyor muyum?" diye sorarak okları geri ona yönelttim.
"O saf yüzün kadar kalbinde saf olsaydı şimdiye on tane Rozacık ve Kıvanççık olurdu." dediğinde gözlerim iri iri açılmıştı. Ona doğru bakarken kızardığımı hissettim.
