•GENIUS• - Rinsagi

20.

Yatağının ucunda uyuya kalan Rin'i es geçip soluğu lavaboda almıştı İsagi. Panik atağın doruğa ulaştığını hissederken bedenini saran ısıyı bir nebze de olsun azaltmak için suyu açıp avucuna doldurmuş ve yüzüne vurmuştu.

Nefes almasını kontrol etmenin sırrı sakin olmaktı. Bunu biliyordu. Ama başaramıyordu. Derin derin nefesler almayı denerken sesinin çıkmamasına dikkat etmesi işleri daha da zorlaştırıyordu.

Soğuk zemine oturup titremesine hakim olmaya çalışıyordu. Kalp atışlarını beyninde ve sanki göğsünü delip geçecekmiş gibi hissediyordu. Kıpırdamak bile ağır geliyordu.

Böyle durumlarda uzanmayı tercih ediyordu ama olduğu yer buna pek müsait değildi. Ne odadan dışarı çıkabiliyor ne de odanın içinde kalabiliyor.
Kendisini can havliyle attığı lavabonun küçüklüğü ve boğuk atmosferi sakinleşmesine hiç yardımcı olmuyordu

Rin yeni açtığı ve karanlığa daha alışamamış gözleriyle etrafı analiz etmeye çalışıyordu. İsagi'nin yatağında olduğunu anımsayınca uyuduğunu kontrol etmek için gözlerini kırpıştırıp yatağa doğru bakmıştı.

Boş olduğunu farkedince hızla ayağa kalkıp kendisini odadan dışarı atacakken lavabo kapısının havalandırma deliklerinden yansıyan ışıkla adımlarını oraya doğru döndürmüştü

Birinin uyanıp tuvalete gitmesi oldukça normal bir durumken Rin aklından her türlü şeyi geçirmiş ve endişesini ikiye katlamıştı.

Bir süre kapının önünde durup içeriden gelen sesleri ayırt etmeye çalışmıştı. Hızlı nefes alış verişler ve zor duyulan inilti sesleri Rin'in hiç beklemeden kapıyı açmasına sebep olmuştu

Kapının aniden açılmasıyla oturduğu yerde donup kalan İsagi'ye Rin büyümüş gözlerle bakıyordu

"Noldu?! Bir yerine birşey yapmadığını söyle"

İsagi şaşkınlıkla Rini izlerken Rin kazağının kollarını yukarı çekiştirip hızlıca kontrol ediyordu

"Bir şey yapmadım"
"Niye buradasın o zaman?"

Bir kaç dakikalığına unuttuğu kalp çarpıntıları tekrar yerine gelirken yüzünü buruşturup başını aşağı eğmişti

"Çokta önemli değil. Panik atak geldi sadece. Kendimi fazla heyecanlandırdım galiba"
"Sakinleştirici var bende"

Rin dolabında ki ilacı ve masanın üstünde olan su şişlerinden birini alıp hızlı adımlarla lavaboya yönelmişti

"Al. Bu iyi gelir"
"Yanında neden sakinleştirici getirdin buraya?"
"Bazen lazım oluyor"

Titreyen elleriyle ilaçtan bir tanesini almış ve Rin'in uzattığı su şişesini alıp içmişti

"Hadi gel yatağına uzan"
"İçeridekiler uyanırsa"
"Uyanmazlar hadi gel"

Rin'in yardımı ile yatağına varmış ve oturmuştu

"Uyumak istemiyorsan uyuma"
"Hm hm"

Kafasını duvara yaslayıp nefesini kontrol altına almaya çalışıyordu. Kapalı olan gözlerini yanında ki hareketlenmeyle açtı. Rin yanına geçip kendisi gibi sırtını yatak başlığına yaslamıştı

"Tüm gece uyanık kalmamalısın. Kabus gördün mü?"
"Gördüm"

Kabusu hatırlayınca kalbi göğsüne ağır gelmişti. Dudağının altını ısırıp unutmaya çalışıyordu. Ama başarısız olduğunun farkındaydı.

Rin telefonunda bir şeyler kurcalarken sağ omzunda hissettiği ağırlık ilk önce şaşırmasına neden olmuştu.

Kafasını sağına çevirince İsagi'nin pamuksu saç telleri yanağına değmişti. Uyuyordu