Dirty Τhoughts

κεφάλαιο 4

Το ξυπνητήρι μου  χτυπάει και με ειδοποιεί πως είναι έξι και μισή και θα πρέπει να σηκωθώ. Ανοίγω τα μάτια μου απρόθυμα και χασμουριέμαι αν και χθες ξάπλωσα νωρίς καθώς ο Άντονι είχε και πάλι οικογενειακές δουλειές και δεν καταφέραμε να βρεθούμε. Πέρασα την ημέρα στο σπίτι μόνη αφού ούτε οι φίλες μου μπορούσαν να έρθουν για καφέ ή για ταινία. Σηκώνομαι από το κρεβάτι μου και πηγαίνω στο μπάνιο για να κάνω την πρωινή μου ρουτίνα. Βάφομε σε γήινες αποχρώσεις και τονίζω τα χείλη μου με ένα lip gloss με έντονη και σατινέ απόχρωση. Διαλέγω ένα κουστούμι σε λευκό χρώμα και το συνδυάζω με ένα αγαπημένο μου σατέν πουκάμισο σε μπλε σκούρα απόχρωση. Οι αγαπημένες μου Christian Louboutin γόβες σε ίδια απόχρωση με το πουκάμισο δείχνουν υπέροχες πάνω μου όπως και η τσάντα από Saint Laurent η οποία χωράει ακόμα και εμένα μέσα. Τέλος διαλέγω ένα λευκό παλτό για να φορέσω από πάνω και κοιτάζομαι στο ολόσωμο καθρέφτη μου, υπέροχα ας πάμε λοιπόν να γνωρίσουμε τον καινούριο μας γενικό διευθυντή. Ρίχνω το κινητό μέσα στην τσάντα μου και αφού κλειδώσω το διαμέρισμα κατευθύνομαι με το ασανσέρ προς το πάρκινγκ για να μπω στο αμάξι μου. Με λίγη τύχη ελπίζω να καταφέρω να φτάσω στην ώρα μου. 

Ευτυχώς παρκάρω στις οκτώ παρά τέταρτο μέσα στο υπόγειο πάρκινγκ του κτηρίου μας και προχωράω προς το ασανσέρ. Το αμάξι του Άντονι δεν είναι εδώ άρα ακόμα δεν έχει έρθει, μπαίνω στο ασανσέρ και ανεβαίνω προς τα γραφεία μας. Η Ζιζέλ στέκετε στην θέση, της υποδοχής <<Καλημέρα Ζιζέλ>> χαμογελάω απαλά <<Καλημέρα Ρόζα ο καφές σου είναι στο γραφείο>> μου λέει χαμογελαστά. Δουλεύει στην εταιρία εδώ και δυο χρόνια και φροντίζει για όλους μας, μπαίνω στο γραφείο μου και κρεμάω το παλτό στον καλόγερο που υπάρχει στην άκρη και τοποθετώ την τσάντα μου δίπλα μου. Κάθομαι αναπαυτικά και πίνω μερικές γουλιές από τον ζεστό καπουτσίνο ενώ ανοίγω τον υπολογιστή μου. Κοιτάζω κάποια χαρτιά τα οποία προφανώς η Μελίσσα η βοηθός μου πρέπει να έχει αφήσει, είναι κάποια στατιστικά στοιχεία που της είχα ζητήσει να συλλέξει. Τα αφήνω στην άκρη προς το παρόν και κοιτάζω τα εισερχόμενα email όταν ακούω διάφορες ομιλίες και κάποιες φωνές έξω από το γραφείο μου. 

Σηκώνομε και πηγαίνω προς την πόρτα για να δω τι συμβαίνει, βλέπω την βοηθό μου να συζητάει με άλλες κοπέλες ενώ το χαμόγελό της φτιάνει μέχρι τα αυτιά της <<Μελίσσα τι συμβαίνει;>> την ρωτάω συνοφρυωμένη <<Ήρθε ο καινούργιος πρόεδρος και είναι κούκλος>> λέει και σηκώνω το φρύδι μου. Προχωράω προς τον διάδρομο που οδηγεί στην υποδοχή απ' όπου πέρασα πριν λίγο και βλέπω κόσμο να είναι συγκεντρωμένο ενώ αρκετές γυναίκες ψιθυρίζουν η μια στην άλλη. Τόσο ωραίος είναι πια δηλαδή έλεο.... Τα μάτια μου ανοίγουν διάπλατα πριν προλάβω να ολοκληρώσω την σκέψη μου. Καθώς παραμερίζω τον κόσμο και βλέπω τον νέο γενικό μας διευθυντή, νιώθω ότι θα πάθω ανακοπή ενώ τα πόδια μου λυγίζουν. Ανοιγοκλείνω τα μάτια μου γιατί σίγουρα πρέπει να κοιμάμαι και βλέπω εφιάλτη. Τον βλέπω να μπαίνει μέσα στο χώρο με έναν αέρα αυτοπεποίθησης ενώ οι γυναίκες τον κοιτάζουν έτοιμες να του ορμίζουν. <<Δεν είναι κούκλος, σαν άγγελος είναι>> λέει η Μελίσσα που στέκετε δίπλα μου. Άγγελος χα, ας γελάσω, μάλλον ο ίδιος ο Διάολος είναι σε σώμα αγγέλου. Καμία φορά ο Θεός είναι τόσο δημιουργικός που φτιάχνει τέτοιους άντρες. Υπάρχουν οι άντρες που είναι απλά ωραίοι άλλοι, είναι γοητευτικοί, σέξι, με όμορφο πρόσωπο ή σώμα και υπάρχει και ο Κρίστιαν ο οποίος τα έχει όλα σε πάρα πολύ μεγάλη ποσότητα.  Τα βλέμματα μας διασταυρώνονται και η καρδία μου σταματάει. Σκοτεινά καστανά μάτια κατακλύζουν την όρασή μου και νιώθω ότι δεν μπορώ να αναπνεύσω. Στο πρόσωπό του δεν υπάρχει κανένα συναίσθημα και περιεργάζεται τον χώρο γύρο του. Βλέπω τον Άντονι να στέκετε δίπλα του και σηκώνει το χέρι του για να σταματήσουν επιτέλους οι ψίθυροι που ακούγονται μέσα στον χώρο. <<Όπως έχετε καταλάβει αυτός θα είναι ο νέος μας γενικός διευθυντής, ο Κύριος Κρίστιαν Πίρς, ο οποίος τυχαίνει να είναι και αδελφός μου>>. ΟΡΙΣΤΕ Ο ΚΡΙΣΤΙΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΟΥ ΑΝΤΟΝΙ.