I raised him.91
အေရိုးနီးယား သည် သူမကို နှုတ်ဆက်လိုက်သော ဆာစီးနီယာ ကိုကြည့်လိုက်သည်။ ဆာစီးနီယာ သည် မျက်နှာထား တင်းမာနေပြီး ယုံကြည်မှုလွန်ကဲပုံလည်း ပေါက်နေ၏။မြို့စားမင်း က သူမ နောက်မှာရှိတာကြေင့် အေရိုးနီးယား ကို ချေမိုးပြနေသလိုပင်။
သာမန်လူတစ်ယောက်ဖြစ်သော ဆာစီးနီယာ မှာဘာကြောင့် မာနကြီးနေမှန်း အေရိုးနီးယား နားမလည်နိုင်ပေ။ မြို့စားမင်း အားကိုး၍ မောက်မာနေသူအား သူမကလည်း လွှတ်ထားမည်မဟုတ်။
"ကျွန်မက မြို့စားမင်း ဘလမ်ဇွမ် မိသားစုက က အေရိုးနီယား ဘလမ်ဇွမ် ပါ"
အေရိုးနီးယား သည် သူမကိုယ်သူမ မြို့စားမင်း၏ သမီးဖြစ်ကြောင်း အလေးပေး ပြောဆိုကာ ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး ပြုံးနေလေသည်။ထို့နောက် ကိုယ့်ကိုယ်ကို မိတ်ဆက်သည့်အချိန်၌ပင် ဘွဲ့ထူးတစ်ခုမှမပါဘဲ နာမည်သာပြောလိုက်သော ဆာစီးနီယာ ကို ကြည့်လိုက်သည်။
"ဘန်…မေ ကို သွားရှာလိုက်ပါလား…ပြန်ရင် အဆင်သင့်ဖြစ်နေအောင်လို့"
ဆာစီးနီယာ သည် ဘန် ကို ထွက်သွားရန် တမင်တကာ တောင်းဆိုခဲ့သည်။ အေရိုးနီယား နှင့် ပြောဖို့လိုအပ်နေပြီဟု သူမ ထင်တာကြောင့်ပင်။
အေရိုးနီယား ကလည်း 'နင်က မြို့စားမင်း နဲ့ စေ့စပ်ထားသူလို့ ပြောရဲပြောကြည့်စမ်း' ဆိုသည့် သဘောဖြင့် ကြည့်နေသည်။ မျက်နှာထားကို ကြည့်ရုံနှင့် ပြောစရာတွေ အများကြီးရှိပုံထောက်သော အေရိုးနီးယား ကလည်း ဘန် မရှိမှ ဆာစီးနီယာကို ကောင်းကောင်းကြီး ဆုံးမပြချင်နေသလိုပင်။
ဆာစီးနီယာ သည် ယခု သူမ တိုက်ရန်ပြင်နေသည့် တိုက်ပွဲကို ရှောင်လည်း မရှောင်ချင်သလို ပစ်မှတ်လည်း မဖြစ်ချင်ပေ။ဤလက်စွပ်ကို သူမ ရရှိကတည်းက ယခုလို အဖြစ်မျိုးဖြစ်လာမှာကို သူမ ကောင်းကောင်း သိနေသည်။
"ကောင်းပါပြီ"
ဘန် သည် ဆာစီးနီယာ ၏စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားသည့် အကြည့်ကိုမြင်သောအခါ သံသယတစ်ချက် မဝင်ဘဲ ယုံကြည်ပေးလိုက်သည်။ သူမအား တစ်ယောက်တည်း ထားခဲ့ရမှာကို စိတ်ပူနေသော်လည်း သူမက တောင်းဆိုနေသဖြင့် သူမ လက်ကို တစ်ချက်ဖျစ်ညှစ်ပြီး ထထွက်သွားသည်။သို့သော်လည်း သူက လျှောက်လာရင်း နောက်ပြန်လှည့်ပြီး ဆာစီးနီယာ ကိုကြည့်ကာ တစ်ခုခုဖြစ်လျှင် ချက်ချင်းပြေးဖို့ ပြင်ပါဟု အချက်ပြလိုက်သေးသည်။
