Selam öncelikle bu benim ilk ficlerimden biri inş beğenirsiniz elimden gelenin en iyisini yaptım sizi seviyorum💌
--Bölüm 1 --
Lee Felix durumu kötü olan ama neşe dolu ve sosyal bir liseliydi. Arkadaşları onun en değerli varlıklarıydı. Herkesten çok onlara değer verirdi. Henüz on yaşındayken anne ve babasının ölümünden dolayı kaybettiği ailesinin verdiği sevgi eksikliğini onlar tamamlıyordu.
Her zamanki gibi bir okul sabahı kalktı ve okul için hazırlandı. Abisi Kim Jungkooka sarıldı ve daha fazla bekletmeden servisine bindi.
Okula gelmişti ve herşey çok sıradan ilerliyordu. Her zamanki gibi sınıfının yolundaki koridordan geçiyordu. Arkasından duyduğu sesle başını arkasına çevirdi.
"Aşkııımmm" Bu yakın arkadaşlarıydı ve grup halinde ona bakıyorlardı. Vücudunu tam çevirdi ve yavaşça arkasına adım atarak bir kahkaha attı. Dalga geçer bir şekilde "Kocalarıımm" diye bağırdı. Çok mutlu gözüküyordu.
Yavaş yavaş arkasını döndü ve yüzünü yukarı doğru kaldırdığında kafasını şehirin önde gelen mafyalarından biri olan Hyunjin'in göğüslerinin içinde bulmuştu.
Bir anlık şokla aniden geri çekildi. "Ben şey-" Hyunjin sözünü kesti ve "Sen ne tatlı çocuksun böyle." Felix şaşkın gözlerle ona baktı. "Şu arkadaşların varya, seni benden alamazlar hepsini öldüreceğim." Lee Felix bir anda dehşetle Hwang Hyunjin'e baktı;
F - "Hayır sakı-"
H - "Daşşak geçiyorum küçük adam"
F - "Peki özür dilerim"
H - "I ı ııı böyle olmaz ödeşmek için bana bir dilek hakkı ver. Sonunun gelmesini istemiyorsan tabii."
F - "Ama ben-"
H - "Hey bana bak sonunmu gelsin istiyorsun?
F - " O zaman ama sonra."
H - "Hey sen nereye gittiğini sanıyorsu-"
Felix çoktan koşa koşa sınıfına varmıştı bile. Ve daha çok görüşeceklerdi. Hemde çok.
Tüm gün aklından Hyunjinle yaşadığı bu olayı ve Hyunjin in yakışıklılığını çıkaramadı. "Seni benden alamazlar" ne demeye çalışıyordu? Daha sadece adını bildiği biri neden ona böyle davranıyordu?
Aynı zamanda ondan son derecede korkuyordu. Sonuçta mafya anlarsınız ya, değilmi?
O hafta aklından hiçbir şekilde Hyunjin'i çıkarmadı ve gözgöze gelince bile kalbi çok hızlı atıyordu. Arkadaşlarına zaman ayıramadığını fark etsede işte kendini alamıyordu onu düşünmekten.
"Dudakları" "Gözleri" "Burnu" "Yanakları" "Saçı" "Vibei" "Fiziği" "Ses tonu" "Bakışları" "Sözleri" herşeyi Felixin aklından çıkmıyordu o gün giydiği şeye kadar hemde.
-ikinci bolumde gorusuruz
-uzun zamandir taslaklarda duruyordu atiyim dedim kalani gec gelebilir
