YAZ ŞARKISI

9. Bölüm

Durunun ağzından

Artık bir evimiz olucaktı. Kendimize ait bir ev...

Nazlı ile son baktığımız evi tutmuştuk. İmza işlerini halledip hep beraber binadan çıktık. Biraz kafede oturmaya karar verdik ve kafeye gittik.

Yarım saat sonra

Kafeden çıktığımızda artık vedalaşma vaktimiz gelmişti. Ben Tolganın karşısında, Nazlı ise Erdemin karşısında duruyordu.

Nazlı: Artık vedalaşmamız gerekiyor sanırım.

Erdem birden Nazlıya sarılınca Nazlı bir an afalladı. Ama sonra oda Erdeme sarıldı.

Erdem: Kendine iyi bak Nazlı.

Nazlı: Sen de kendine iyi bak Erdem.

Tolgaya baktığımda beni izlediğini gördüm. Tam bir şey söyleyecektimki Nazlının sesi beni susturmuştu.

Nazlı: Her şey için teşekkür ederiz. Kendinize iyi bakın. Hoşçakalın...

Nazlı ile arkamızı döndük. Bir kaç adım atmıştık ki arkamdaki sesle durdum.

Tolga: Duru

Tolganın sesi ile beraber arkamı döndüm ve Tolgaya baktım.

Duru: noldu?

Tolga bana doğru geldi ve aramızdaki bir kaç adımlık mesafeyi kapatıp bana sarıldı. Kaskatı kesilmiştim. Sertçe yutkundum ve hiç kıpırdamadan öylece durdum.Tolga kulağıma fısıldadığında sıcak nefesi tenime değince ürpermiştim.

Tolga: Kendine iyi bak...

Yavaş yavaş benden ayrıldığında gözlerine baktım. Kendime gelmiş gibi gözlerimi ondan ayırdım ve konuştum.

Duru: Merak etme, bana bişey olmaz.

Dedim ve arkamı dönüp Nazlının yanına gittim. Beraber ordan uzaklaşıp bir taksiye bindik. Tuttuğumuz eve gidecektik.

Taksiye bindiğimizde içimde çok tuhaf bir his vardı. Kalp atışlarım sanki hızlıydı. Tolga bana sarıldığında garip şeyler hissetmiştim. Bilmiyorum... ne olduğunu tam olarak bilmiyorum. Normalde ona hep sinirliyimdir ama o an... o an her şey aklımdan bir anda uçup gitmişti. Umarım korktuğum şey başıma gelmez...

Nazlı: Duru? Alo! Sana diyorum. İniyoruz, geldik hadi.

Nazlının sesi ile düşündüğüm şeylerden sıyrılıp ona döndüm.

Duru: hı?

Nazlı: Kızım kaç saattir seninle konuşuyorum niye duymuyorsun?

Duru: Dalmışım.

Nazlı: hadi inelim geldik.

Nazlı ile taksiden indik ve valizlerimizi alıp apartmana girdik. Tam eve girecekken arkamızdaki sesle kafamızı sesin geldiği yere çevirdik.

X: merhaba, siz yeni yeni taşınan kiracılar mısınız?

Nazlı: Evet de siz kimsiniz?

Karşımızdaki adam sırıtarak arkasındaki kapıyı
göstererek konuşmaya başladı.

X: Ben Berkay, karşı dairede oturuyorum. Komşuyuz yani. Sizin isminiz ne?

Nazlı: Aaa öylemi? Memnun oldum. Ben Nazlı buda benim kardeşim Duru.

Berkay: öylemi? Sizin gibi çok güzelmiş kardeşinizde.

Adamın söyledikleriyle ona ters ters baktım. Bu adam kendini ne zannediyordu ya!

Tam adama bir şey söyleyecekken Nazlı söyleyeceğim şeyi anlamış gibi araya girdi.

Nazlı: Ee, hadi biz içeri girelim artık. Size de iyi akşamlar Berkay Abi.

Adam Nazlının söyledikleriyle kaşlarını çattı.

Berkay: Ne abisi canım. Aynı yaşta satılırız.

Nazlı: kaç yaşındasınız ki?

Berkay: 28

Adamın söylediği şeyle sadece Nazlının duyabileceği bir sesle

Duru: Ohaaaa

Dedim ve Nazlı boğazını temizleyerek konuşmaya başladı.

Nazlı: Iıı, bence abi desem daha uygun olur. Çünkü aramızda 7 yaş var.

Tam adam bir şey diyecekken Araya girdim.

Duru: hadi iyi akşamlar BERKAY ABİ

Nazlının kolundan tutup eve soktum. Bende içeri girdim ve kapıyı kapatırken adamın bize donup baktığını gördüm. Kapıyı kapattım ve Nazlının yanına gittim.