《0.10》

698 77 67
                                    

Bölümü geciktirdiğim için özür dilerim. Okul başladığı için telefonu elime sık alamıyorum. Bir sonraki bölümleri sık atacağımı da sanmıyorum. Umarım çok kafanıza takmazsınız.♡

___________________________________________

•••

Biraz daha bunun hakkında düşünmeye devam edersen kafayı yiyeceğine emindin. O yüzden yerinden kalkıp üzerindeki İzana'nın kabanını çıkarıp sandalyeye koydun.

Ve bir şey demeden bara doğru yöneldin. İzana'nın elinin yokluğu seni biraz üzse de bir şey demedin. Bar sandalyelerinin birine geçip oturdun.

"Ne içersiniz?"

Sana dönerek bunu söylemişti. Biraz düşünüp yanıtladın.

"Normal şarap alayım."

Yüzündeki gülümsemeyle başını sallayıp içeceğini hazırlamak için arkasını döndü. Barmen içeceğini hazırlarken sen kendini sakinleştirmeye çalışıyordun.

Nasıl sakin kalabilir ki bir insan böyle bir durumda? İstemediğin bir şeyi sana yaptırmak en nefret duyduğun şeylerden bir tanesiydi.

Ki zaten evlilik insanın hayatını mahveden bir şey değil mi? "Onun için canımı bile veririm." demediğin sürece.

Düşüncelerin karşına konulan bardakla bölünmüştü. Bardakla ufak bir bakışma geçirdikten sonra bir bedenin yanına oturduğunu hissettin.

"Neyi bekliyorsun? Bardağın seni içecek hali yok ya."

İzana'nın bu sözlerine aldırmadan Barmene seslendin.

"Buyrun?"

"Ben bunun şişesini alabilir miyim?"

"T-tabi hemen."

Olanları atlatmak için sarhoş olman gerekiyordu. Çünkü biraz daha düşünmeye devam edersen sonun tımarhane de olurdu.

"Mira sen delirdin mi?"

Sesin sahibine döndün.

"Delirmedim ama delireceğim."

Gözlerini devirdi.

"İçmiyorsun bir şişe falan."

Bir iç çektin.

"Bu seni ilgilendirmiyor İzana."

Bir şey demek yerine gözünü devirip önüne döndü. Haklıydın. Bu onu ilgilendiren bir şey değildi ama sağlığına zararlı bir şeydi. Ne kadar fazla inkar etse de seni seviyordu ve senin için endişeleniyordu.

Bardağı eline alıp kafana diktin. Sana verdikleri şarap şişesinden bardağa koydun. Onu da kafana diktin.

Siz İzana ile tartışmaya devam ederken sizin kalktığınız masada Ran içtiği bardağı masaya bırakıp kollarını göğsünde birleştirdi.

"Evet Shion. Beni uykumdan alıkoyacak ne yaşamış olabilirsin?"

Rindou olacakları bildiği için yüzünü telefonuyla sakladı. Shion ise çoktan sarhoş olmuş ağlıyordu. Mochi de onu sakinleştirmeye çalışıyordu.

"Pandaların nesli tükenmek üzereymiş."

Dedi Shion ağlamaya devam ederken. Kakucho gözlerini devirdiğinde Ran'in bir gözü sinirden seğirmişti. Mochi Shion'un ensesine bir tane yapıştırıp konuşmaya başladı.

"Lan bende ciddi bir şey sandım s*k kırığı."

Ran sessizce yerinden kalkıp Shion'a ilerlediğinde Rindou da yerinden kalkıp usulca Kakucho'nun arkasına saklandı. Ran'in yüzünde sakin bir ifade vardı.

《♤Zorba♤》~Kurokawa İzana x ReaderWhere stories live. Discover now