~ 3~

947 49 16
                                    

Unicode...!

တစ်ခုတည်းသော ဟောခမ်းမကြီးအလယ် ...။
စန္ဒာရားတီးနေသော ကောင်လေးတစ်ယောက် ရဲ့ လက်ချောင်းတွေဟာ စန္ဒရားပေါ် ပြေးလွှာ လူပ်ရှားနေတော့သည်။ တစက်ချင်းဆီ ကျစီးနေသော သွေးများဟာ မြေပြင် ၊ စန္ဒရား ပေါ် အိုင်ထွန်းနေ၏ ။

ပတ်တီးအဖွေးသားရှိသော ပတ်တီးပြင်ထိ ပြည့်လျှံနေသော သွေးတွေ နဲ့ နာကျင်ပုံမရှိတယ် ကောင်လေးက လှပနေသော မျက်နှာထံ ဒဏ်ရာဒဏ်ချက်တွေ များစွာပင် ...

လေသံပြာပြာလေးက အေး၍ငြိမ့်ကာ ထွက်လေသည့် ...

" ဟန်မဆောင်ပဲနဲ့ ဖွင့်ပြောပြီးမုန်းနိုင်တယ် ...
ကျွန်တော်နေရစ်ခဲ့ပါမယ်...
မချစ်ပဲနဲ့မြိုသိပ့်လို့ နမ်းရင်...
မင်း..ပင်ပန်းလိမ့်မယ်...။ ယော !"

သီးဆိုနေသော သီးချင်သံပြတ်ရှသွားပြီး ၊ တီးနေသော စန္ဒရားသံစဉ်တွေက ရပ်သွားသည့်က တစ်ယောက်ယောက် ရဲ့ တားမြစ်လိုက်သည့်ကြောင့်ဖြစ်သည်။ ပတ်တီးအဖွေးသား သွေးပြည့်နေသော လက်ကို ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားလေပြီး မကြိုက်ဟန် ‌မျက်မှောက်တို့ကို စုကာကြုံ့ထားသူ ....။

" ခွေးတွေ နဲ့ ကိုက်လာပြန်ပြီးလား တိုက်ခိုက်ရန် !!"

တင်းတည်နေသော လေသံဟာ ဓားချွန်ထက်ထက်ပမာ ထက်ရှနေ၏။ အကြည့်တို့ဟာ အရိုင်းစိုင်း၍ တောင်ရိုင်းဘုရင်လို စူးတောက်နေလျှက်ရှိသည် ။

"ကျစ့် ! မင်းအလုပ်မဟုတ်ဘူး ။ ဖယ်စမ်း ငါ သီးချင်ဆိုတာ မပြီးသေးဘူး "

ဆုပ်ကိုင်ထားသည့် ယောမှိုင်းညှို့ လက်တို့ကြား တိုက်ခိုက်ရန် သူလက်ကို ရုန်းထွက်သွားလိုက်ပြီး ၊ စန္ဒရားကို ပြန်တီးမလို လုပ်ပြန်သည် ။ တိုက်ခိုက်ရန် လုပ်လိုက်သည့် အပြုမူက ယောမှိုင်းညှို့ကို ဒေါသတွေ လိပ့်တတ်လာအောင် လုပ်နိုင်သည် ။

တတ်လာသမျှ ဒေါသအစုစုတို့ကို အတင်းမြိုချပြစ်လိုက်ရပြီး ။ စူးရဲနေသော သူအကြည့်တို့ကို မျက်စိစုံမှိတ် ရုတ်သိမ်းသွားလိုက်ပြီး...

" အခုချိန်မှာ ကျုပ့် ဘာလုပ်ချင်လည်း သိလား ။ ခများ နာမည်ကို တိုက်ခိုက်ရန်ဆိုပြီး နာမည်စီးအောင် ပေးသွားတယ် ခများမိဘတွေ မျက်နှာကို ဖြတ်ရိုက်ပြစ်ချင်နေတာပဲ "

only mine forever Possessive ...Where stories live. Discover now