Kil kalıntılarıyla beyaza dönmüş elimi usul usul oldukça kirlenmiş önlüğüme silerek derince bir nefesi ciğerlerime çekmiş ardından önümde bulunan çömleği incelemeye koyulmuştum
Bu defa başarmış gibi hissediyordum lakin, olumsuz tarafları da epey belirgin hâlde gözler önüne seriliyordu.
Alttaki dönen tahtasından tutarak arkasına bakmak amacıyla döndürerek sıkıntılı bir nefes verdim dışarıya doğru. Almış olduğum bu siparişi geç teslim edeceğim gibi görünmekteydi.
Kapının kulağımı delen gıcırtısı, ardından kasa tarafında bulunan ufak zilin de çalmasıyla birlikte karanlık atölyemdeki adımlarımı heykel galerime doğru ilerlettim. Adımlarım ilerledikçe
galerimin içerisinden yansıyan beyaz ışıklar ufak atölyemde aydınlık sağlamaktaydı. Hızla üstümdeki önlüğü belimden çıkartıp bir köşeye atmış ardından ise, derince bir nefes alıp vermenin ardından,
Atölyemin kapısını aralayarak galerime giriş yapmıştım. Gözlerimi içeriye yeni giren yüzüne henüz aşına olmadığım birisiyle karşılanmak pek bekledigim olay değildi ancak.
Zira burası, küçük kasaba olmasıyla birlikte içinde yaşadığım beş yıl ile herkesi neredeyse tanıyordum.
Yeni yüzü görmem ile gözlerim ani bir ışıklar doluşuvermiş aynı zamanda yüregim tamamen merakla dolarken nezaketen ona doğru usulca eğilmiş ardından ufak bir tebessümle onu selamlayarak elimi uzattım.
"Merhabalar ben, Kim Taehyung. Bu galerinin sahibi aynı zamanda içerisinde gördüğünüz tüm eserlerin heykeltraşıyım." Karşımdakinin ne kadar saygın birisi olabileceğini üstünde varolan takım elbiseden anlamamak elde değildi. Fikrimce,
Onun üstünde oldukça solgun görünmüştü.
"Onur duydum bayım ben, Jeon..." ardından derin bir nefes aldı takım elbiseli. "Jeon Jungkook. Ailemle yeni taşınmış bulunmaktayız buraya. Epey yeniyim, keşfetme amaçlı dolanırken galeriniz dikkatimi çekti. Rica etsem, bu eserlerinizi daha yakından tanıma fırsatını bana verir misiniz?"
Hatamız varsa, affola. İlkin günahı olmaz derler. Dilerim, okurken gözlerinizden o anı yakalamışsınızdır. Gözünüzü rahatsız eden bir kısım varsa lütfen bana bunu iletin, düzelteyim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Nebula, taekook.
Fanfiction"Sorun yok, birbirimizi söz olmadan da sevebiliriz, güzel Nebula'm. gözler konuşurken, ne gerek vardır kelamlara?" Eski zamanlarda geçen bir kurgudur. içindeki alıntılı şiirler günümüze dayanmaktadır. lütfen bunu garipsemeyiniz. Nebula, küçük yıldı...
