✅||𝙨𝙥𝙚𝙖𝙠 𝙣𝙤𝙬 (𝙖𝙙𝙧𝙞𝙚𝙣𝙚𝙩𝙩𝙚'𝙨 𝙫𝙚𝙧𝙨𝙞𝙤𝙣)

✺Ours✺

Writemas dzień 3.

✺✺✺✺✺☆✺✺✺✺✺

,,But this love is ours"

~Taylor Swift, Ours

✺✺✺✺✺✩✺✺✺✺✺

—Kochanieee... — Usłyszałam za sobą. Obróciłam się na moim krześle, aby spojrzeć na mojego chłopaka. — Pośpiewasz mi? — zapytał i zrobił minę słodkiego kotka. 

—Adrien, który to już raz w tym tygodniu? — zapytałam i wstałam od biurka. Podeszłam do blondyna. — Sam ostatnio mówiłeś, że nie mogę nadwyrężać głosu — przypomniałam mu.

—Księżniczko, to była zupełnie inna sytuacja! — Chłopak przyciągnął mnie do siebie i oparł swoją brodę o mój brzuch. — Wtedy to tamten smerf zaproponował ci wspólne śpiewanie, a ja, jako twój wspaniały chłopak, ocaliłem twój głos od zmarnowania — wyjaśnił. 

—Zazdrośnik. — Pokręciłam z rozbawieniem głową. — Jakoś nie mam ochoty na śpiewanie dzisiaj — powiedziałam i czekałam na reakcję chłopaka. 

Parą zostaliśmy niedługo po mojej wiadomości do niego. Jeszcze tego samego dnia o osiemnastej usłyszałam dzwonek do drzwi. Porozmawialiśmy, wyjaśniliśmy sobie wszystkie nieporozumienia, ponieważ te również się znalazły i... postanowiliśmy rozpocząć związek. Przez ostatni miesiąc byłam traktowa perfekcyjnie. Adrien wiedział, że jest to mój pierwsza relacja i obiecał mi wyrozumiałość. Byłam mu za to wdzięczna.

—No proszę — chłopak kontynuował swoje błagania. — Wiesz, że kocham jak śpiewasz...

—A ja myślałam, że kochasz mnie.

—A ja myślałem, że wiesz, że moja miłość do ciebie jest ponad wszystko. —Blondyn uśmiechnął się. Wywróciłam oczami i wydostałam się z uścisku chłopaka. Podeszłam do kąta pokoju, w którym znajdowała się moja customowa, różowa gitara. — Wiedziałem, że mi się nie oprzesz.

—Spadaj. — Usiadłam na mojej leżance. — Jakiś konkretny repertuar? — zapytał, a nim chłopak zdążył coś odpowiedź, dodałam: — Nie? To doskonale. — Patrząc prosto w zielone oczy mojej miłości zaczęłam grać, a potem śpiewać. Śpiewając jednocześnie tłumaczyłam sobie tekst piosenki w głowie.

Schody szkoły i poranne powietrze 
Wzrok każdego na mnie sprawia, że mam ochotę wrócić do domu 
Gdybyś tu był, śmialibyśmy się z ich pustych spojrzeń 
Ale teraz mój czas należy do nich 
Wygląda na to, że zawsze znajdzie się ktoś komu się to nie spodoba
Oceniają to tak, jakby wiedzieli wszystko o mnie i o tobie
A werdykt pochodzi od tych, którzy nie mają nic innego do roboty 
Jury cię odrzuciło, ale moim wyborem jesteś właśnie ty 

Ta, nasz związek nie jest postrzegany zbyt pozytywnie. Ludzie uważają, że córka piekarza nie jest odpowiednią partią dla syna sławnego projektanta mody. Oczywiście ja i Adrien nie słuchamy się tych głupich opinii tylko z każdym dniem pogłębiamy naszą relację. Spojrzałam na uśmiech chłopaka cały czas kontynuując śpiewanie. Uwielbiam go. 

Więc nie martw się 
Ludzie rzucają kamieniami w przedmioty, które błyszczą
A życie sprawia, że miłość wygląda na trudną
Stawka jest wysoka, woda jest wzburzona
Ale ta miłość jest nasza

—Kocham twój głos, Księżniczko — powiedział blondyn w momencie, w którym grałam samą melodię. Uśmiechnęłam się szeroko i śpiewałam dalej. 

Nigdy nie wiesz, co ludzie mają w zanadrzu 
Duchy z twojej przeszłości wyskoczą kiedyś na mnie
Czają się w cieniu z uśmiechami pomalowanymi błyszczykiem 
Ale nie obchodzi mnie to, bo teraz jesteś mój

Słyszałam już o kilku ewenementach, które mogły na mnie naskoczyć ze względu na to, że jestem dziewczyną Adriena. Oczywiście każda z tych pereł jest byłą mojego chłopaka. A nie, jest jeszcze taka, która nie jest jego byłą, a jego niedoszłą. Przynajmniej z jej perspektywy. 

I powiesz:
"Nie martw się
Ludzie rzucają kamieniami w rzeczy, które błyszczą
A życie sprawia, że miłość wygląda na trudną
Stawka jest wysoko, woda jest wzburzona
Ale ta miłość jest nasza"

Ponownie nastąpiła chwila, w której dało się słyszeć tylko akordy mojej gitary. Czas na mój ulubiony fragment piosenki!

To nie do nich należy spekulowanie, czy to niewłaściwe 
Twoje ręce są twarde, ale moje są tam, gdzie jest ich miejsce
Zwalczę ich wątpliwości i dam ci wiarę tą piosenką dla ciebie

Kolejny raz spojrzałam się prosto w oczy mojego chłopaka i z wielkim uśmiechem na twarzy śpiewałam:

Bo kocham twój uśmiech
I uwielbiam suchary, którymi rzucasz 
I wszelkie złośliwe uwagi mojego ojca na temat tego, że pracujesz w jego piekarni
Zostaną zignorowane...

—...'cause my heart is yours — zaśpiewaliśmy wspólnie. Końcówka tej piosenki była jej najbardziej magicznym momentem - to właśnie wtedy Adrien dołączał do mnie i wspólnie śpiewaliśmy ostatnie linijki.

—So don't you worry your pretty little mind. People throw rocks at things that shine and life makes love look hard. Don't you worry your pretty little mind. People throw rocks at things that shine, but they can't take what's ours. They can't take what's ours. The stakes are high, the water's rough... But this love is ours. — Skończyliśmy śpiewanie i jak zawsze po tej piosence odłożyłam gitarę i rzuciłam się na chłopaka, aby złączyć nasze usta w czułym pocałunku. 

—Kocham cię —powiedzieliśmy jednocześnie, po czym wybuchnęliśmy głośnym śmiechem.