✅||𝙨𝙥𝙚𝙖𝙠 𝙣𝙤𝙬 (𝙖𝙙𝙧𝙞𝙚𝙣𝙚𝙩𝙩𝙚'𝙨 𝙫𝙚𝙧𝙨𝙞𝙤𝙣)

✺Long Live✺

Writemas dzień 10.

✺✺✺✺✺✩✺✺✺✺✺

,,Please tell them my name. Tell them how the crowds went wild"

~Taylor Swift, Long Live

✺✺✺✺✺✩✺✺✺✺✺

-Za zakończenie pierwszego roku studiów! - krzyknęła Alya i podniosła do góry swój kieliszek. Ja oraz reszta naszej paczki ze śmiechem podnieśliśmy swoje.

Koniec pierwszego roku był wyjątkowym momentem, dlatego właśnie wspólnie postanowiliśmy urządzić imprezę w mieszkaniu mojej najlepszej przyjaciółki. W tym roku udało nam się zrobić wspólnie wiele rzeczy, ale dla mnie najważniejsze było to, że spełniłam swoje postanowienie z grudnia - zapomniałam i odkochałam się. Oczywiście gdyby nie obecność tych ludzi to nie mogłabym tak mówić. Byli bowiem oni przy mnie świeżo po rozstaniu, a także wtedy, gdy powiedziałam im, że chcę zapomnieć. Największą pomocą wykazała się oczywiście Alya, która jak tylko mogła zajmowała mnie.

-Zanim wszyscy stracimy jakąkolwiek świadomość - wyszłam na środek stosunkowo małego salonu z gitarą w ręku - chciałabym zadedykować wam piosenkę. - Uśmiechnęłam się.

-Nikt się tego nie spodziewał. - Alix ze śmiechem wywróciła oczami.

-Oczywiście, że nie. - Puściłam jej oczko i zaczęłam grać. Zgodnie ze swoją małą tradycją tłumaczyłam sobie tekst piosenki w głowie.

Powiedziałam: "Pamiętaj ten moment"

-No oczywiście - parsknęła śmiechem Alya.

Gdzieś z tyłu głowy
Czas, kiedy staliśmy z drżącymi rękami
A tłumy na trybunach szalały

W tym roku spełniło się jedno z moich marzeń - razem z przyjaciółmi wybrałam się na koncert mojej ulubionej artystki. Oczywiście to ja byłam tą, która darła się najbardziej.

Byliśmy królami i królowymi
I odczytali nasze imiona
Tej nocy tańczyliśmy tak, jakbyśmy wiedzieli, że nasze życie
Nigdy nie będzie taki samo

Gdzieś w okolicach kwietnia wybraliśmy się na tematyczną imprezę do jednego z paryskich klubów. Los chciał, że to na mnie i Lukę przypadł zaszczyt zostania królową i królem imprezy.

Trzymałeś uniesioną głowę jak bohater na stronie podręcznika historii
To był koniec dekady
Ale początek wieku

To akurat idealnie pasuje do tego, gdy powiedziałam Alyi, że już nic a nic nie czuję do mojego byłego. Była wtedy ze mnie i z siebie taka dumna, że przez tydzień chodziła uśmiechnięta. Ja w sumie też.

Niech żyją mury, przez które się przebiliśmy
Jak światła królestwa świeciły tylko dla mnie i dla was
Krzyczałam: „Niech żyje cała magia, którą stworzyliśmy"
I daj mi wszystkich niewierzących w to, że
Pewnego dnia zostaniemy zapamiętani

Patrzyłam na uśmiechnięte twarze moich przyjaciół. Alya, Nino, Alix, Zoé, Kagami, Luka, Juleka, Rose - to właśnie w takim gronie odbywała się dzisiejsza impreza. To właśnie ci ludzie przyczynili się do mojego szczęścia.

Powiedziałam: „Pamiętaj to uczucie"

-I pass the pictures around - dołączyła się Alya, a zaraz za nią cała reszta. - Of all the years that we stood there on the sidelines. - Doskonale znali tę piosenkę, ponieważ niejednokrotnie ich nią katowałam.

Marzę o tej chwili
Jesteśmy królami i królowymi
Zamieniliśmy swoje czapki na korony
Kiedy dali nam nasze trofea
I pokazaliśmy je naszemu miastu
A te zazdrosne twarze były oburzone
Krzycząc: „To absurd"
Bo przez chwilę grupa studentów
Z bardzo ciekawymi pomysłami musi rządzić światem

Patrzyłam na przyjaciół z wielkim uśmiechem. Cieszę się, że otaczam się takimi ludźmi.

Niech żyją mury, przez które się przebiliśmy
Jak światła królestwa świeciły tylko dla mnie i dla was
Krzyczałam: „Niech żyje cała magia, którą stworzyliśmy"
I daj mi wszystkich niewierzących, nie boję się
Niech żyją wszystkie góry, które przenieśliśmy
Świetnie się bawiłam kiedy razem walczyliśmy ze smokami.

A w szczególności takim jednym blondwłosym smokiem i jego brązowowłosą smoczycą.

Krzyczałam: "Niech żyje ten wyraz twojej twarzy"
I daj mi wszystkich niewierzących w to, że
Pewnego dnia zostaniemy zapamiętani
I daj mi wszystkich udających
Pewnego dnia zostaniemy zapamiętani

Czas na uhonorowanie każdej imprezy, koncertu czy festiwalu.

Trzymamy się kręcąc się w kółko
Konfetti spada na ziemię
Niech te wspomnienia pokonają nasz upadek

No i oczywiście musi znaleźć się tutaj moją osobista prośba.

Poświęcisz chwilę?
Obiecaj mi to, że będziesz przy mnie już zawsze
Ale jeśli, nie daj Boże, los wkroczy
I zmusi nas do pożegnania
Jeśli pewnego dnia będziesz mieć dzieci
Kiedy będą wskazywać na zdjęcie
Proszę, powiedz im moje imię
Powiedz im, jak tłumy oszalały
Powiedz im, jak mam nadzieję, że lśnią
Niech żyją mury, przez które się przebiliśmy
Spędziłam z wamj najlepszy czas mojego życia

Wszyscy śpiewaliśmy już głośno, z wielkimi uśmiechami na twarzach.

Niech żyją mury, przez które się przebiliśmy
Jak światła królestwa świeciły tylko dla mnie i dla was
Krzyczałam: „Niech żyje cała magia, którą stworzyliśmy"
I daj mi wszystkich niewierzących, nie boję się
Śpiewam: „Niech żyją wszystkie góry, które przenieśliśmy"
Świetnie się bawiłam kiedy razem walczyliśmy ze smokami
I niech żyje ten wyraz twojej twarzy
I daj mi wszystkich niewierzących w to, że
Pewnego dnia zostaniemy zapamiętani

-Dziękuję wam za wszystko! - krzyknęłam. No a po tym rozpoczęła się właściwa część imprezy.