GERÇEK AİLEM

🌿7.BÖLÜM: MAHPEYKER🌿

Bu bölümde olan tüm olay ve kurgular en ince ayrıntısına kadar hayal ürünüdür ve sadece bir kurgudan ibarettir
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"Hayatını kurtarmanın karşılığını bu şekilde beklemiyordum, en azından bir teşekkür? Ha ne dersin?"

Kaşlarımı çattım, kimdi sözde hayatımı kurtaran bu kişi?

"Ne saçmalıyorsun!" Dedim duyguyu pek barındırmayan sesimle,

Biraz bekleme yapıp cevap vermeyince boğazına dayadığım bıçağa baskı uyguladım,

"Hey sakin ol dostum, ve o bıçağı yavaşça yere bırak" Demek amerikan dublaj ha?

"Kapa çeneni pislik herif"dedim bende karşılık vererek, burnundan güldüğünü duydum. Artık gerçekten de bu adamın kim olduğunu merak ediyordum.

"Tamam, şöyle yapalım. Eğer sen beni bırakırsan bende sana her şeyi anlatırım?"Dedi ama buna aklım pekte yatmamıştı,

"Sana neden güveneyim ki?" Gerçekten beni aptalmı sanıyordu?

"Ben sana bana sonsuz güven demedim, nasıl olsa bende sana güvenmiyorum. Hele ki şu pozisyonda hiç güvenmiyorum, nereden bilebilirim senin seri katil olup olmadığını?" Konuyu saptırma çabaları konusunda oldukça ustaydı. Eğer fazla dikkatli olmayan kişi kolaylıkla diline düşebilirdi. Ama beni kıstıramazdı.

"Bende tam böyle düşünüyordum. Nereden bilesin ki benim bir katil olup olmadığımı, bu konuda haklısın. Zira belki de şuan şuracıkta kollarımın arasında can verebilirsin" dedim alaylı gibi ama ciddiyet ağır basan sesimle,

"Tamam al o zaman şuracıkta canımı" dedi beni taklit ederek ama bilmiordu benim ciddi olduğumu,

"Peki." Sakin sesim pekte iyi şeyler yapmayacağımı gösteriyordu,

Çakıyı ışık hızıyla boğazından çekip kolu ve omzu arasındaki yere sertçe saplayacakken ne yapacağımı anlamış gibi anında harekete geçti.

"Hey! Hey! Tamam dur dur!" Bıçak eti ile santimlik mesafe kalmışken usta bir şekilde durdurdum.

"Tamam," pes etmişlikle nefesini verdi. "Her şeyi açıklayacağım" bıçağı tekrar boğazına dayamıştım ama fazla baskı uygulamıyordum. "Anlat." Dedim.

Derin bir nefes verdi ve anlatmaya başladı,

"Ben bir kaç yıldır şuan bulunduğumuz evde yaşıyorum," dediğinde sözünü kestim, " Bunları geç, bana alakadar olduğum herşeyi anlat."

"Evimin yakınlarından gelen gürültüyle evden çıktığımda, az ileride çıkan dumanları gördüm. Oraya vardığımda kaza yapmış aracnı buldum. İçerisinde birisi olma düşüncesi ile baktığımda yara içinde ki seni buldum. Öylece çekip gidemezdim herhalde, seni sıkıştığın yerden kurtardım ve evime getirdim ve evin doktoruna seni tedavi ettirdim. Zaten abartılacak ya da ameliyatlık bir durum yoktu. Hepsi bu."

Biraz bekledikten sonra bıçağı boğazından çekip doğruldum. her şey ortaya çıktığı için rahatlamıştım. Allahtan kaçırılma gibi yine boktan bir olayın içine girmemiştim.

Direkt adamın boğazına sarıldığım için hiçbir şekilde nasıl birisi olduğunu görmemiştim, şimdi inceleyebilme fırsatı bulmuştum.

Onu diz çöktümdüğümde bile hissettiğim kasları üzerine giydiği hardal rengi kazasında bile fazlasıyla ben buradayım diye bağırıyorlardı resmen, evet bende de fazlaca kas vardı ama bu kadar değildi. Esmer teni karamel rengi gözleri ve sütlü kahve rengini anımsatan renkte hafif dalgalı geriye atılmış saçları vardı.