GözYaşı

10. Bölüm

1 hafta sonra ( 3. Seans )

Zeynep ablanın yanından çıktıktan sonra babaannem, Haldun amcanın odasında bizi bekliyordu.
Haldun amcanın çok önemli bir ameliyatı vardı bugün. O yüzden babaannem tek başına oturuyordu odada. Normalde seanslarım haftada bir olacaktı lakin Zeynep abla bana olabildiğince boşluk yaratarak 3. Seansıma gelmiştim bugün.

Zeynep ablanın yanından her geldiğimde babaannemi mutlu bir yüzle bizi karşılarken görüyordum. Babaannem yumuşacık sesiyle bana baktı.

"Yavrum! hoş geldin. Nasıl geçti sohbetiniz?"

"Gayet güzeldi babaanne. Hem biliyor musun balığım da beni sevmiş"

"Öylemi, sana balık alayım mı?"

Başımı iki yana sallayarak "Yok babaanne. Zeynep ablanın yanındaki balıklarım çok güzeller. Başka da balık istemiyorum" dediğimde Zeynep abla kahkaha atarak parmaklarını saçlarıma daldırıp karıştırdı.

Babaannem, Zeynep ablanın yanına giderek elini koluna dokunarak minnet dolu bir sesle "Ah Zeynep hanımcım. Allah sizden razı olsun. Hakkınız büyük. Ödeyemeyiz"

"Aa olur mu ne demek Nermin hanım! görevimiz bu!"

"Olsun kızım olsun. Sen bize torunumuzu iyi edip verdin ya, dile benden ne dilersen"

Zeynep abla elini babaannemin elinin üzerine atarak gülümsedi. "İnanın Yusuf'un mutlu olmasından başka gayem yok sizden. O mutlu olsun da ben alacağımı almış sayarım zaten" deyip kucaklaştılar.

***
1 hafta önce ( 1. seans )

"Dede"

Dedem çenesini yumruk yaptığı elinden alarak başını bana çevirdi. Elini hızla ıslak yanaklarına götürüp sildi ve yanıma doğru geldi.

Babaanneme baktığımda birden hüngür hüngür ağlamaya başlayıp yüzünü kafasına taktığı şalın altına gizledi

Dedem yanıma gelip diz çöktü ve beni kucağına çekti. "Korkma oğlum. Babaannenin biraz tansiyonu çıktı o kadar"

Donuk ifademle önce babaanenme baktım. Sonra da karşımda diz çökmüş dedeme yüzümü çevirdim.

"Tansiyon nedir dede?"

Dedem hafif tebessüm ederek elini yüzüme atıp rahatlamam için yavaş yavaş okşadı ve yanağıma öpücük kondurdu. "Babaannen sabah kahvaltısını az yedi. ilaçlarını da aksatınca birazcık başı döndü"

"Sen niye ağlıyorsun peki? Babaannemi çok mu seviyorsun?"

Dedem bana bakıp acı dolu kahkaha attı. Yanağımdan öpüp "Babaannen sevilmeyecek kadın mı! Hadi gel yanına gidelim"

Ayağa kalkıp doğruldu ve Elimi yavaşça tutarak babaannemin yanına götürdü. Babaannemin yanına oturdum ve sarılıp "Babaanne iyileş lütfen. Sende babam gibi beni bırakma. Babam beni özleyince babaannene sarıl demişti. sana birşey olursa ben kime sarılacağım" babaannem yüzünü sakladığı yerden çıkardı ve elindeki mendil ile burnunu, ıslak yanaklarını temizledi.

"Yok birşey oğlum. Öyle biraz tansiyonum çıkmış. Sen sakın korkmayasın yavrum" dedi. Yanaklarıma öpücük kondurarak kendine çekti ve saçlarımdan öptü.

Yarım saat sonra babaannem kendine gelmiş Haldun amca bize kahve söylemişti. Sonra da Zeynep ablaya baktı. "Ee nasıl geçti seansınız Zeynep hanım?"

Zeynep abla tebessüm ederek "Yusuf ile bir anlaşma yaptık. Artık canımız ne zaman sıkılırsa sohbet edeceğiz. Benim canım sıkılınca Yusuf'a çağrı atacağım. Yusuf'ta arkadaşının yanına gelecek  değil mi Yusuf?"

Arkadaş deyince, heyecanla tebessüm ettim. "Babaanne biliyor musun! Zeynep abla ile arkadaş olduk" benim sevinçli sesime hepsi birden kahkaha attı. On dakika daha oturduktan sonra babaannem söze girdi. "Peki bize müsade o zaman...Hadi Yusuf'um. Biz müsade isteyelim Haldun amcandan" başımı saklayarak onayladım.

Haldun amca söze girip "Yusuf! Hadi gel sana madalyalarımı göstereyim. Zeynep ablan dedenle biraz sohbet etsin"

Kafamı sallayıp Haldun amca ile madalyaların dizildiği dolaba doğru yürüdük. Dedemlerin sesi ben uzaklaştıkça daha az gelmeye başladı.

...

"Rüstem bey, Nermin hanım sizden biraz daha metanet istiyorum. Bu şekil davranarak ilk günden Yusuf'u çok korkuttunuz"

"Haklısınız Zeynep hanım. Ses kaydını dinledikten sonra sakin kalamazdık. Üstüne bir de Nermin fenalaşınca"

"Sizi çok iyi anlıyorum Rüstem bey. Zaten bu ses kaydını alıp, istediğiniz zaman çocuk büro amirliğine götüretek şikayetçi olabilirsiniz. Elinizde darp raporu da var"

"Allah onların bin belasını versin. El kadar torunuma neler neler etmişler. Lanetler olsun bize...Biz evimizde rahat rahat otururken yavrum neler yaşamış"

"Nermin hanım lütfen! Yusuf içerde. Eğer böyle yapacaksanız bir dahaki seansta Rüstem bey tek gelsin. Lütfen metanetinizi koruyun"

"Tamam kızım tamam. Elimden geldiğince torunuma belli etmeyeceğim"

"Ben, normalde haftada bir seans ayarlıyorum hastalarıma. Ama Yusuf için bunu daha sık yapmaya çalışacağım. Hem konuştukça rahatlar belki"

"Çok teşekkür ederim Zeynep hanım"

"Ne demek Rüstem bey! Ben işimin başına döneyim. İyi günler dilerim"

"Yusuf! yavrum gel dışarı çıkıp biraz dolaşalım. Deden, sen ve ben hem hayvanat bahçesine de gider gezeriz" babaannem hayvanat bahçesi deyince Burak abinin bana verdiği söz aklıma geldi

****

Dışarı çıkıp babaannemle çiftliğe doğru gidiyorduk. Burak abi bize verdiği sözü yerine getirmek için babaannemle iletişime geçmiş bizi bekliyordu. Hem bir, iki gün sonra tekrardan İngiltere'ye gidecekmiş. Kim bilir bir daha ne zaman göreceğim onu.

Yaklaşık kırk beş dakika sonra çiftliğe yetiştiğimizde Leyla teyze, masaya oturmuş termosta getirdiği sıcak çayı bardağa koymuş içiyordu. Atlara bakan seyis ise Sevda'yı küçük atına bindirmiş, dolaştırıyordu. Sevda beni görünce sevinçle el sallamaya başladı. Bende ona gülerek el salladım

Etrafima baktığımda Burak abiyi göremedim. Babaannem Leyla teyzeye sarılıp masaya geçerek oturdu. Leyla teyze, babaanneme de bir bardak çay doldurup verdi.

Ahırın girişine baktığımda Burak abi heybetli bedeniyle dışarıya süzüldü. Yine uzun bacaklarına siyah dar pantolon geçirmiş, üstünde siyah beyzik ve kol kaslarını ortaya çıkaran bir tişört. Başına da beyaz bir şapka takmıştı.

Hemen ardından kendi atını çıkarıp atların sürüldüğü yere götürdü ve bir sırtına atlayıverdi.

Atının üstünde iken benimle göz göze gelip şeytani bir gülüşle göz kırptı. Heyecandan ağzım kulaklarıma varmıştı. Beni müthiş derecede kendisine hayran bırakıyordu. Bir ara elini bana kaldırarak yanına gelmesini istedi...

***