I raised him.93
ဘန် ၏ အေးစက်သောလေသံကြောင့် မာချန်းက ခေါင်းငုံ့ကာ ဆက်ပြောသည်။ နောက်မှ ပြောပြချင်သော်လည်း စောင့်နေလို့မဖြစ်ပေ။
“အဲ့ဒါ… အိမ်ရှေ့စံမင်းသား ရောက်လာလို့ပါ”
ဆာစီးနီယာ နှင့် ဘန် တို့နှစ်ယောက်လုံးမျက်မှောင်ကြုတ်သွားကြသည်။
မနက်မိုးလင်းသေးဘဲ ဘာလို့ သူများ အိမ်ကို လာတာလဲ…
“ဟူး…”
ဘန် သည် စိတ်အနှောင့်အယှက် ဖြစ်စရာများကြောင့် ဆံပင်ကို ကြမ်းတမ်းစွာ သပ်လိုက်သည်။ အိမ်ရှေ့စံကို သာမက သတင်းပို့ဖို့ကလွဲ၍ ရွေးချယ်စရာမရှိသော မာချန်းကြောင့်လည်း ဖြစ်သည်။
"နောက်မှတွေ့မယ်နော်"
ဆာစီးနီယာ က ပြောပြောဆိုဆို ထလိုက်သည်။ ကံအားလျော်စွာနှင့် အိမ်ရှေ့စံ၏ ကျေးဇူးကြောင့် နံနက်စာစားချိန် ကုန်ဆုံးသွားခဲ့ရသည်။ထို့ကြောင့် ဘန် စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်ရသည်မှာ အံ့သြစရာမဟုတ်ပေ။
“ခဏစောင့်ပါလို့ ပြောလိုက်"
ဘန် က ပြန်ပြောလိုက်သည်။
ဆာစီးနီယာက အံ့သြသောအကြည့်ဖြင့် သူ့ကို ကြည့်လိုက်သည်။ ဘန် ဘယ်လောက်ပဲ အာဏာရှိနေပါစေ၊ အိမ်ရှေ့စံကို စောင့်ခိုင်း၍မရပေ။ ဘန် က အလုပ်ရှုပ်နေတာလည်း မဟုတ်ဘဲ သူမနှင့်သာ အလုပ်ရှုပ်နေခြင်းပင်။
"မဟုတ်ဘူး… အိမ်ရှေ့စံကို မစောင့်ခိုင်းပါနဲ့လား"
"မချိန်းထားပဲ ရုတ်တရက်ရောက်လာတာဆိုတော့ အဆင်ပြေပါတယ်"
'ဘယ်လိုသတ္တိမျိုးလဲ'
ဆာစီးနီယာ က တစ်ခုခုပြောဖို့ ကြိုးစားလိုက်သော်လည်း မာချန်းက အရင် ပြောလာသည်။
"အရှင့်သားက မမလေး ဆာစီးနီယာ နဲ့တွေ့ချင်တာပါတဲ့"
“…ဟင်”
မမျှော်လင့်ထားသော စကားကြောင့် ဆာစီးနီယာ အံဩသွားရသည်။
