Bir yıl geçmişti tüm bunların üzerinden. Judge, insan yaralama, kâsten öldürmeye teşebbüs ve benzeri suçlamalara mâruz kalarak tutuklanmıştu. Sarışın'a çeşitli şeyler yapan adamın cesedi bulunmuş, yakılmıştı. Ve, artık Prens ile Korumanın önünde hiç bir engel yoktu. Onlar, birbirlerine çok âşıklardı ve birbirleri için yaratılmışlardı.
Bütün bunları biliyordu ikisi de, Zoro; Sarışın'a evlenme teklifi etmek için diz çökmüşken.
"Prensim. Ben, sizin olmak istiyorum. Sonsuza dek sizin olmama izin verir misiniz?"
Zoro, bir türlü toparlayamamıştı cümleleri. Lâkin, Prens için en özel ve güzel evlilik teklifiydi bu. Zirâ, sevdiğinden gelmişti. "Evet" kelimesini duyduğunda; ayağa kalkmıştı koruma, boynuna atlamıştı Prens. Birbirlerinin dudaklarına kapanmışlar, sevinç ve aşk ile yanıp tutuşuyorlardı.
Çok geçmeden aldıkları kararı açıklamışlar, düğün hazırlıkları başlamıştı bile. Zoro'nun Sarışın'a ilk kez açıldığı yerde olacaktı düğün, saray bahçesinde.
Hazırlıkların hepsi tamamdı, geriye sadece sabah olmasını beklemek kalmıştı. Birbirlerine sımsıkı sarılmış, yatıyordu iki âşık.
"Zoro"
"Dinliyorum, sevgilim"
"Ben... Cidden inanamıyorum... Yanii, çocukluktan beri derin duygular beslerdim sana... Ve bir gün, seni tamamen kaybettiğimi sanmıştım... Ama... Şuan yanımdasın ve yarından itibâren her şeyinle benim olacaksın... Nasıl anlatılır bilmiyorum ama, çok mutluyum ben."
Sanji'nin söyledikleriyle ikisinin de yanakları açık bir pembe tonuna bürünmüştü. Zoro bir buse kondurdu sevgilisinin saçlarına.
"Haklısın... Senin kadar mükemmel biriyle birlikte olmak... Sadece bir düş gibi geliyor bana."
İkisi de daha fazla kızarmışlardı. Prens, daha da yaklaştı.
"Seni seviyorum."
"Bende sizi, Prensim"
Sabah olduğunda, erken saatlerde giyinme odalarından birindelerdi. Reiju, Perona ve Tama da vardı. Ayrıyetten, Prens'in arkadaşlarından bazıları: Nami, Robin ve de Vivi, ek olarak Robin'in oğlu. Tony.
Sarışın'ın beyaz takımının üzerinde, açık mavi bir yelek ve papyon vardı. Yeleğinin cebinde ise beyaz bir gül.
Nedimeler ise, açık mavi elbiseler giyinmişti. Bu elbiseleri ise beyaz inci kolyeler süslemişti. Diğerlerinden farklı olarak Tama'nın elbisesi beyaz, saçında ise beyaz güllerden yapılmış bir taç vardı. Yüzükleri getirecek kişi de Tama idi.
Diğer giyinme odasında ise kaos vardı. Erkeklerden hiç biri bir şey bilmiyordu. Orada ise, Sanji'nin kardeşleri ve de Zoro'nun arkadaşları yânii: Usopp, Luffy, Brook bir de Robin'in eşi olan Franky vardı. Sonunda, Mihawk gelmiş; Zoro'nun papyonunu takmış, yeleğini düzeltmişti.
"Beceriksiz aptal."
Her ne kadar öz olmasa da, öz çocuğu kadar severdi Mihawk Zoro'yu. Ve şimdi, dünkü minik oğlu büyümüş, kocamana adam olmuştu. Evleniyordu.
Sarılmıştı, Zoro'ya. Sonrasında ise ayrılıp odadan dışarı adımlamıştı.
"Beceriksiz aptallar."
Odadaki erkekler, sinir ve utançla söyleniyorlardı. Sonrasında Luffy ortaya atıldı:
"Zoro beni evlatlık alsanıza."
Gömleğini iliklemeye çalışan Zoro şaşkınlık ve alay içinde bakmıştı ona.
"Benim o."
"Nooeelur"
