Bedeli Berdel(Tamamlandı)

Günahı günahla örtme!

Evet canlar yeni bölüm oy ve yorum istiyorum sınır yok kimseyi zorlayamam ama bir iki kelime ederseniz de çok sevinirim  hadi iyi okumalar.

——————————————————

Yağmur bir türlü anlamıyordu. Yaman madem kanser olan nişanlısını bırakmayacak kadar iyi biriydi de neden ona bu kadar kötü davranmıştı ki?

Yağmur duyduklarını hazmetmek için derin derin nefes alıp veriyordu. Gecenin karanlığına inat gözlerine bir damla uyku gelmiyordu. Sinirlenmişti yağmur içinde tarifi olmayan tuhaf bir his bürümüştü. Nedense yağmur yamanın Zerdaya olan aşkını kıskanmıştı.

Bu kıskanış  yamana değil Zerdayaydı. Bu kadar çok sevilmek nasıl bir duyguydu yağmur hiç tatmamıştı. Bir an için Zerdanın yerinde olmak istedi. Öyle büyük bir aşkla sevılırken ölmek güzel olsa gerekti.

Yağmur ben ne saçmalıyorum der gibi kafasını salladı.  Sonuçta ne olursa olsun ölüm aynı ölümdü. Sonsuz hayatın başlangıcı belki öylesi daha iyiydi.

Bu yalan dünyadan kopup gidebilmek isterdi ama hayır doğal yollarla ölümü beklemekten başka çaresi yoktu. Çünkü yağmur ne kadar zor günler yaşasa da yine de hayatta olmayı nefes almayı seviyordu. Bir kelebek kanat çırpıyorsa bile yasamak için güzel bir neden vardır diye düşündü.

Daha fazla düşünmemek için hızla odasına gitti. Hemen üzerini değiştirip yatağına yattı. Yamana  söyledikleri sözler kafasında dolanırken kendisini uykunun kollarına teslim etti.

Yaman yine yağmurun sevgisini kazanamadığı için mutsuzdu. Onu ne yaparsa yapsın mutlu edemiyordu. Oysa ilk başlarda çok mutluydu.

Zerdanın kendi elleriyle yaptığı eve götürmemeliydi belki ama anlamayacagını sanıyordu.

Neden yağmuru bu kadar hafife almıştı ki? O çok zeki bir kadındı yamanın bunu artık anlaması gerekiyordu. Onu istediği gibi yönetemeyecekti. Kendi kuralları çizgileri olan bir kadındı.

Madem öyle dedi yaman içinde bende onun kurallarına göre oynarım. Onun çizdiği çizgiyi ezip geçmem dedi. Belki zamanı geldiğinde kurallar silinip  yeniden yazılırdı. Tabi yamanı da içine alacak şekilde...

Kafasında ki yeni planla birlikte yaman konağa geri döndü. Saat çoktan gece yarısını geçmiş 3 e geliyordu.

Yağmurun uyuduğuna emindi. Çünkü onlar birbirine aşık bir çift degillerdi. Kocası gelene kadar yatmayan bir kadın değildi zaten Yagmur da.  Yanı en azından kendisine o kadar da değer vermediğinin farkındaydı.

Aklında ki düşüncelerle birlikte odaya girdi yatakta deli gibi yatan yağmura tebessüm etmeden duramadı. Nasıl olurdu da bir insan yatağa çapraz şekilde yatabilirdi? Kafasını da yastığın altına sokmuştu. Saçları yataktan aşağıya sarkıyordu. Tabi çapraz yatmasının  etkisi de vardı. 

Yaman daha fazla izleyip yağmuru uyandırmak istemediği için üzerini değiştirip kendisine bir yastık ve iki battaniye alıp yer yatağı yaptı. Ardından da uykunun kollarına kendisini teslim etti.

Yağmurla yaman evleneli bir ayı geçmişti artık. Yaman yağmura gittikçe aşık olurken yağmur ise her fırsatta yamandan uzak durmak için kendisine bol bol nöbet yazdırıyordu. Eve çok az geliyor haftalık programda kimin işi varsa onun yerine geceli gündüzlü nöbet tutuyordu.

Yaman duruma ne kadar sinirlense de ses çıkaramıyordu. Çıkarsa zaten yağmurun ondan  daha fazla kopacağını biliyordu.

Yağmur sabah yine erkenden uyanmış hastaneye gitmek için hazırlanmıştı. Aşağıya mutfağa inip kendisine kahvaltı hazırladı. Çayı demleyip yumurta pişirmek için ocagın altını yaktığında yumurtayı tabağa kırmıştı. Yağmur yumurtanın o cıvık halini görünce midesi bulanmış doğruca lavaboya koşmuştu. Midesi boş oldgu için mide sıvısını dışarı atmak dışında öğürerek klozetın kapağını tuttu. Yumuşak şeyleri oldu olası sevmemişti yağmur. Böyle vıcık vıcık olanlar hep midesini bulandırmıştı. Hastaneye gidince kendisine bir iğne yaptırmaya karar verip elini yüzünü yıkayıp tuvaletten çıktı.