Dirty Τhoughts

κεφάλαιο 12

Το αεροδρόμιο απέχει μόλις δώδεκα λεπτά από το σπίτι της οικογένειας Πίρς και βρισκόμαστε καθοδόν μέσα σε ένα μεγάλο εξαθέσιο Bmw X7 το οποίο μας περίμενε για να μας παραλάβει. Εγώ με τον Άντονι καθόμαστε στις τελευταίες θέσεις με τον Κρίστιαν και την Έμιλυ μπροστά μας και τον πατέρα τους στην θέση του συνοδηγού. Αν και νύχτα το τοπίο είναι μαγικό καθώς φτάνουμε στο σπίτι, ο Κρίστιαν κατεβαίνει πρώτος και δίνει το χέρι του στην μητέρα τους για να την βοηθήσει να βγει ακολουθεί ο Άντονι ο οποίος μου τείνει το χέρι του, το πιάνω χαμογελαστά και πατάω στο έδαφος. Αν και δεν υπάρχει ακόμα χιόνι στα βουνά για σκι ο παγωμένος αέρας με κάνει να ανατριχιάσω κάτω από το μαύρο παλτό μου και να σκέφτομαι πως ίσως έπρεπε να φορέσω κάτι πιο ζεστό.  

Το σπίτι απ' έξω φαίνεται τεράστιο είναι διώροφο ενώ έχει και τρις πόρτες που οδηγούν σε θέσεις για πάρκινγκ, προχωράμε στο πλακόστρωτο δρομάκι που οδηγεί προς την είσοδο του σπιτιού ενώ τριγύρω μας υπάρχουν καταπράσινα δέντρα. Με το που μπαίνουμε μέσα είναι λες και βρίσκομαι σε άλλη διάσταση πανύψηλα ταβάνια ακριβά φωτιστικά κρέμονται από την οροφή ενώ μπροστά  μου είναι ένα μεγάλο σαλόνι σε λευκές αποχρώσεις με ένα αναμμένο πέτρινο τζάκι. Αν και λόγο της νύχτα δεν μπορώ να διακρίνω την θέα έξω από την μεγάλη τζαμαρία είμαι σίγουρη πως θα είναι εντυπωσιακή. <<Πάμε να σου δείξω το δωμάτιο>> κοιτάζω τον Άντονι που στέκετε δίπλα μου και βλέπω την ανυπομονησία στο βλέμμα του. <<Εμένα με συγχωρείτε>> ο Κρίστιαν μας προσπερνάει και ανεβαίνει στον επάνω όροφο ενώ δυο άντρες τον ακολουθούν από πίσω και ανεβάζουν σίγα - σιγά τα πράγματά μας προς τα πάνω. <<Εμάς μας επιτρέπεται αλλά, δεν ήμαστε πλέον σε ηλικία για πολλά ξενύχτια θα τα πούμε αύριο το πρωί στο πρωινό>> ο Έντουαρντ με την Έμιλυ μας αποχαιρετάνε και πηγαίνουν προς το εσωτερικό του σπιτιού όπου λογικά είναι το δωμάτιό τους. Αν θυμάμαι καλά ο Άντονι μου είχε πει πως το σπίτι έχει έξι κρεβατοκάμαρες και μπορεί να φιλοξενήσει μέχρι και δεκατέσσερα άτομα. 

Ο Άντονι πιάνει το χέρι μου και με οδηγεί προς τον επάνω όροφο ένα ακόμα εντυπωσιακό σαλόνι υπάρχει μέσα στον χώρο με μπαλκονόπορτες που οδηγούν στον εξωτερικό χώρο του σπιτιού. Στην άλλη πλευρά από τον σαλόνι υπάρχει μια μεγάλη στρογγυλή τραπεζαρία με οκτώ καρέκλες σε μπεζ απόχρωση. <<Από εδώ>> ο Άντονι με οδηγεί προς μια κλειστή πόρτα <<Δίπλα είναι το δωμάτιο του Κρίστιαν>> καταπίνω και κοιτάζω την ξύλινη πόρτα. ΤΕΛΕΙΑ. Ο Άντονι ανοίγει και παραμερίζει για να περάσω πρώτη και μένω έκπληκτη καθώς ένα μεγάλο σαλόνι με δερμάτινους μπεζ καναπέδες διακοσμεί τον χώρο με τζαμαρίες κατά μήκος του. Στα αριστερά υπάρχει η πόρτα που οδηγεί προς το υπνοδωμάτιο όπου ένα διπλό ξύλινο κρεβάτι με ουρανό είναι μέσα στον χώρο. <<Σου αρέσει μωρό μου;>> ο Άντονι έρχεται πίσω μου και τυλίγει τα χέρια του γύρω από την μέση μου <<Είναι πολύ ωραία>> του λέω ενώ του δίνω ένα πεταχτώ φιλί στο στόμα το οποίο αμέσως μετανιώνω γιατί αρχίζει να με φιλάει με πάθος ενώ τα χέρια του ταξιδεύουν στο κορμί μου. "Θέλω να βλέπεις ποιος σε πηδάει μωρό την επόμενη φορά που θα κοιμηθείς με τον αδελφό μου θέλω να θυμάσαι αυτή την σκηνή που σε έπαιρνα έτσι πεσμένη στα τέσσερα, μουσκίδι από τα υγρά σου" τα λόγια του Κρίστιαν έρχονται στο μυαλό μου και απομακρύνομε βιαστικά από τον Άντονι ο οποίος με κοιτάζει ξαφνιασμένος. Δεν μπορώ να κάνω σεξ με τον Κρίστιαν να βρίσκεται στο διπλανό δωμάτιο -  αν και είπε ότι θα έβγαινε αλλά, και πάλι μετά απ' ότι έγινε μεταξύ μας δεν ξέρω τι να κάνω.