Ben döküldü avuçlardan tutulmaktan vazgeçilmiş ben
Bilerek mi oldu bilemedim yahut sehven
Ne desem de kandirsam kendimi
Ne yapsam avuturdum nefsimi
Bir sarhoşluk ki çökmüş başıma
Takip etmiş adım adım ta ki bu yaşıma
Yüzsüzde hani yazılacak mezar taşıma
Ben döküldü avuçlardan kıymete râci olmayan ben
Bir mâzi durur ki beni bana anlatan
Dürüstluk hak getire günü gelip kandıran
Dişlerini bilemis masuma dahi saldıran
Ben döküldü avuçlardan unutulmaya mahkum ben
Donmaktayim sanki gözlerimi kapasam ölecek gibiyim
Tezat içinde yaşarım pamuklar ülkesinde kirpiyim
Kendime yakıştırsam bedbahtlıgımı yusufun düştüğü kuyu dibiyim
Ben döküldü avuçlarından seni sevmediğin ben
