ART TRILOGY BOOK 1: Art of Letting Go

Chapter 9

I blinked twice.

"Angelo failed one test," Lewis glared at me.

Huh?!

"So? Hindi kasalanan ni Ellisa iyon!" si Kae.

I closed my eyes. Hindi naman kapani-paniwalang babagsak siya ... imposible! He failed the test? Imposible talaga!

Muntikan pang mag-away si Lewis at Kae kaya kahit pinipilit kong kumalma, hindi ko na napigilang umalis para hanapin siya.

"Where are you going?"

Tinulak ko si Lewis. Hindi siya nakakatulong.

Hinanap ko siya sa classroom nila pero ang sabi ng mga classmates niya, umalis na raw siya kanina pa. Tumungo ako sa cafeteria, library at kahit sa football field na madalas niyang tinatambayan para magpahinga, ni anino niya hindi ko nakita.

I focused on my preparations for our finals. Ginugol ko ang buong oras ko sa pag-re-review at hindi niya pwedeng sirain iyon ngayon. May tatlong test pa kaya kailangan ko siyang makausap. He can't stay like this.

I tried to call him pero hindi siya sumasagot.

Nagtanong na rin ako sa mga tropa niya sa varsity pero hindi rin nila alam.

"Uh, subukan mo sa registrar o kaya sa cashier. Ang sabi niya may babayaran siya pero hindi ko alam kung nandoon pa siya," si Kido na kakalabas ng shower room.

"Okay, thanks!" I waved at him bago humarurot palabas ng basketball gym. Hingal na hingal ako na tumawid sa main building. Minura ko na siya sa isipan ko. Make sure you have your stupid reason, Dawson. You can't mess me with this.

There, I saw him reading some sheets.

"Angelo!"

Kumunot ang noo niya. When he recognized me, mas lalo lang kumunot iyon.

"What—"

I punched his chest.

"What do you think you're doing?"

"Ano?"

I punched his chest again. This time, umungol na siya dahil talagang nasaktan siya. Sa payat niyang 'yan, I'm sure, tagos ribs ang inis ko sa kaniya.

"You failed your test, huh? Really?"

He pursed his lips. "Who told you that?"

Hindi ako sumagot. Masama lang ang tingin ko sa kanya.

"Lewis... Yeah, fucking Lewis," he whispered.

"You failed it... why? Sinadya mo ba?" Natawa ako.

Kumunot ang noo niya. "I didn't focus. That's it. Walang pumapasok sa isip ko pero babawi ako. I told you I was distracted but it was my fault. Don't be so full of yourself..." Then he looked away.

I chuckled bitterly. Hahampasin ko pa sana siya pero this time, napigilan niya na ako.

"Why are you doing this?" tanong ko. Sinusubukang pakalmahin ang nag-aalab na galit sa dibdib ko. "Are you playing with me?"

"You pushed me away," he said. "That day."

"Because that's what you want. You didn't talk to me, Angelo!" I pointed him. "You didn't reply! You left me hanging... and you're expecting me to give all your shits?"

"Sinubukan kong makipag-usap sa iyo. Iyon lang ang hiningi ko, Ellisa! Good luck mo lang... na maramdaman ko lang na kahit hindi tayo nag-uusap, nandiyan ka pa rin! Na ramdam kong nandiyan ka pa rin para sa akin."

Umiling ako. Humakbang ako para sabihin sa kaniya kung gaano siya ka-gago sa part na 'yon.

"You're acting that you need me..."