SOKAK LAMBASI

2. bölüm Ateş 🔥

İçeri giren biri daha vardı...

Kahverengi gözleri, siyah saçlı, tertemiz olan yüzü, gür kirpikleri, sağ yanağında olan gamzesi ve belirginleşen çene kasları, 1.80 boy civarı çok çekici duruyordu.

Lan oğlum okuduğum kitap karekterlerine benziyordu...

Toprağın en saf halini andıran gözler benim ela gözlerime diktiğini anlayınca bir anda kendime geldim.

"Hoş geldiniz, ben gece"dedim elimi uzatarak.

"Hoşbulduk, bende Ateş"dedi çekici ses tonu ve elimi tutmasına rağmen gözlerini gözlerimden ayırmayarak.

Elleri pamuk gibiydi. Bulutların üzerinde yükseliyor ve güneşe yaklaşıyor gibi hissetmiştim. Ateşi elimi yakıyor ve bir okadarda çekiyordu Ateşten beni.

Annemin Ufak çaplı yalan öksürüğü ile kendime geldim ve hızla elimi çektim.

" hadi Ateşciğim sofraya geçelim"diyen annem yüzünden gözlerini gözlerimden çeken Ateş ufak bir gülümseme ile masaya doğru ilerledi.

"Kız ağzının suyu aktı"diyip sinsice sırıtan anneme gözlerimi devirip masaya
yöneldim ve bir sandalye çekip oturdum.

Ateş yemek yiyor, ben ise Ateşin yemek yerken belirginleşen çene kaslarını izliyordum.

Sapıkmıyım ne yaa...

Ateşin gözleri gözlerime kilitlenmesi ile gözlerimi önümde duran bir kase çorbaya diktim. İçmiyor öylece izliyordum.

"Ee gece sen kaç yaşındasın kızım"diyen adını bilmediğim kadına.

" 17 yaşındayım"dedim ufak bir tebessüm ile.

"Maşallah, peki hangi okula gidiyorsun"dedi kadın.

"Depremden dolayı okuduğum okul yıkıldı. O yüzden babam bana yeni bir okul bakıyor"dedim.

"Bora bizim okulun gittiği okula yazalım hem orası daha konforlu. Hem Ateş ile gidip gelirler aklımızda kalmaz"dedi kır saçlı, kahverengi gözlü adam.

Ateş gözlerini babasından almış olmalı.

"Olur bakarız "dedi babam.

Hassiktir lan. Harbi diyorsunuz... şuan kalkıp hepsini öpme Fikri; çık aklımdan.

Kendine gel gece tövbe tövbe...

Allah'ım sen günah yazma yarabbim... amin...

Annemin hafiften koluma dokunması ile sirkildim.

"Ateşin canı sıkıldı sanırım, hadi onu al biraz dışarıyı tanıtırsın " diyen annemin gözündeki sinsilik neydi öyle.

"Ne yapayım anne; bak Ateş bu ağaç, bank , bu ev diyemi tanıtayım "dedim anneme doğru eğilerek.

"Ateşciğim hadi Gece seni biraz gezdirsin" dedi annem sinirli gözlerle bana bakarak.

Allah'ım sanki köpek bu gezdiriyorum...

"Olur "dedi Ateş sanki dünden razıymış gibi.

Ya sabır ya selamet...

Yavaş hareketlerle ayağa kalktım ve ateş ile birlikte evden çıktık.

Sokaklar hem çok soğuk hemde çok sıcaktı. Sanki soğuk esen rüzgârın altında sıcak yorgana sarılı bir şekilde rüzgarın sesini dinliyormuş gibi