İnsanlar kim ne derse ona inanırlar . Yanı insanlar inanmaya inanırlar..
Bence düşünmeliyiz kim nerde haklı,nerde haksız, nerde zamansiz !.
Sormaliyiz kendimize bu is boyle gider mi.. Ne zaman gorucez doğruyu,yanlısı
Ne zaman farketicez gerçekleri,aciyi..
Demek istediğim artık biseylerin ucundan tutup, onları farklı yönlere doğru surmemeliyiz.
Kelimelerin her birini "içinden" okumaliyiz.
Bazen yalnız kalmak ister insan,defolup gitmek hayattan. Nereden bilebilir ki sonunun mesut mu ? huzunlu mu biteceğini.
işte tam o anda bir mucize gerçekleşir yeniden doğma mucizesi. Evet bunun adı yeniden doğma mucizesidır. Yeniden aydınlanmanın adıdır mucize,biseylerin farkli olacağını saglamak , bir hikâyenin peşinden kosmak, inandığıniz onca şeyden sonra mucize çıkar karşına ve herşeyin yalan olduğunu o zaman anlar insan.
Belki yanlış hisseder, belki de olmasını istemedigindendir ,belki de bu kadar cok belki dememeli insan.
Sıcak geçen bir yaz gününde yağmurun yağmasını beklemek, yağmurun fisildarcasina islattigi onca insan bunu bekliyordur belki de bir umut, caresizler içinde inanilicak olan küçük bir umut,bir mucize..
Henüz yeni yazdığım bu kitabı sizlerle paylasip,fikirlerinizi almak istiyorum
