Evet buraya taşındığımız ilk günüm. Açıkcası eski arkadaşlarımı özledim eski düzenimi özledim ama annem babamda keyfinden gelmedi. Babamın buraya tahini çıkınca geldik babam hakim taşındığımız ev çok ürkütücü içi tahta döşemeli eski bir ev hada burdaki çoğu ev böyle müstakil evler yoğun yüksek binalar tek tük. Tek takıldığım sorun değil ama bu kasabada duyduğumuza göre çok fazla cinayet katliam oluyormuş. Ailem bana asla telefon almazdı ama benim haberim olmadan her şeyi hazırlamışlardı neydiki bu kasaba böyle?
Herkes bana ters ters bakıyo bir kız olarak savunmasız cılız ve güçsüzüm ama biber gazım oldu aklıma gelince küçük bi tebbesüm oluştu yüzümde.
1 şubat 2017
Hava gerçekten çok soğuk sanırım bu gidişle hasta olacağım. Okulun ilk günü değil ama benim ilk günüm olacak ben gitmeden annem beni yazdırmıştı ve aklımdaki sorun şuydu müdür olacak kişi öğrenciyi görmeden umursamaz şekilde direk kabülmü etmişti?
Okul denen lanet yere doğru yola koyulmuştum her geçtiğim yerde ayak sesi duyunca üzerimde çift gözler hissediyordum. Sanki ilk defa insan görmüşler hepsinde katil tipi var sanki hepsi her an birbirilerni öldürmek için tetikteydi. Çok korkuyorum bazen nerdeydi bu lanet olası okul? Dalmış gidiyorum karların içinde bir sola bir sağa dönmeye başladımı anlayınca kayboldumu anladım.
Yutkundum ve sakin kalmaya çalışıyorum en iyisi ailemi aramaktı telefonun ekranında gördüğüm yazı ile gerçekten çok korktum "Hizmet Yok" hat çekmiyordu? Bu nası olabilir evden çıkarken hat gayet güzel çekiyordu. Çok soğuk napacağımı bilmiyorum bu tenha sokağa girdiğime bin pişmanım. Daha yeni toprak açık arazideyken şimdi burdayım karanlık sayılır burası çıt ses yok kimsecikler yok. Daha yeni bi sürü insan vardı sanki herkes bu sokağa girmemeye yemin içmiş korkuyolardı. Bu düşüncelerle icene korkmaya başladım nefes alıp verip sakinleşmeye çalıştım hadi eylül ilerle bir yol bulacaksın buldum! Ayak izlerimi geri takip edeceğim geldim yoldan geri dönecektim bu nası aklıma gelmedi. Arkamı dönmemle korkudan tir tir titremem bir oldu ayak izlerimin üstünden defalarca insan geçmiş ve benimkiler silinmişti. Çıt ses yoktu bir tane insan bile görmemiştim nasıl olabilir hızlı adımlarla ilerlemeye başladım gördüğüm ilk sokağa daldım ve hızlı hızlı yürümeye başladım ve çıkmaz sokaktı çıkmaz sokağın icene içine girdim. Ve bir binanın pencersi açıktı çok yorulmuştum. Biraz dinlenmeye karar verdim ve karın içine oturdum elimi yere koyduğumda bir şeye elim çarptı.
Bu bir kağıt hızlıcana içini açtım ve bomboştu ama farketiğim şeyse kağıta bastırılmıştı görünmez kalem olabilirmiydi?
Kağıtı cebime atıp eve götürmeye karar verdim ve tabiki evin yolunu hadda okulun yolunu bulabilcekmiydim?
Çantam ağır değildi fakat çok soğuktu saat 8de evden çıkmıştım saat 8:40 40dakikadır napıyorum ben?
Evet harika hat çekmiyordu bu sinirlerimi bozdu ve hafiften sırıtmama neden olmuştu. Kalkıp yürümeye başladım ve çıkmaz sokağı terkedecektimki tam bişe farketim o pencere? Kapalı gözlerimi ovaldım ve bir daha baktım pencere kapalı ben buraya girdiğimde açıktı eminim evet evet yanılmıyorum noluyor burda burası nası bir kasaba çıt ses yoken bu binlarda insanmı var?
Tek anladığım tesadüf değildi bu sesizlik kendi kendime konuşurken bir yola girdim ve önümde koskocaman bir bina bir sürü ses geliyordu. Evet bu bir okuldu gördüğüme o kadar çok sevinmiştimki.
Hızlı adımlarla okulun etrafından dolaşıp ön bahçesine geldim huh?
Bu okulun ismi yoktu tabelada sadece okul yazıyordu.
Devam edecek...
