Back To The Ocean [ EDITING ]

KABANATA 22

Miracle Angel

"May i-che-check lang ako sa counter saglit, dito ka lang at wag kang aalis. Lalo na ang magkukukulit." si Archer.

Bwesit 'to ginawa pa akong bata.

"Wag mo nga akong gawing parang bata!" reklamo ko sakanya na itinawa lang naman niya.

Aba!

"At isa pa, akala mo naman kakayanin kong makaalis dito. Umalis ka na nga!" pangtataboy ko sakanya. "Ilapit mo nga pala ako dun sa may tabi ng bata." utos ko naman sakanya na siya rin namang agad niyang sinunod.

"Oh, dito ka lang at babalik rin ako agad."

"Oo nga! Sige na alis na."

Pero mukhang hindi talaga makukuntento ang araw niya ng walang pinipisil na kahit na ano sa parte ng pagmumukha ko.

"Aray ko naman!" reklamo ko ng pisilin niya ang pisngi ko. Abnoy talaga. Aalis na nga lang mambwebwesit pa.

Hinatid ko muna siya ng tingin bago ako lumingon sa kunaroroonan banda nong bata.

Ang ganda niya..

Yun nalang ang nasabi ko ng masulyapan ko siya. Naka kulay pink patient gown siya. At base sa features niya, feeling ko nasa mga 6 to 7 years old siya.

Naka ponytail ang mahabang golden brown hair niya, na sa tingin ko ay lagpas bewang niya. Looking at her, wala lang, parang ang saya niyang tignan kasi katulad ko ay may laban ring kinakaharal at pilit na ipinapanalo, nakakatuwang makita na nakangiti pa rin siya at masayang naglalaro kasama yung dalawa niyang manika.

"Ayan, mas lalong naging pretty kayo both!" sabay hagikgik niya.

Ang sarap pakinggan ng mga tawa niya. Ang sarap titigan ng matagal yung ngiti niya sa labi. Ang ganda lang, kasi tuwing ngingiti siya, lumalabas yung dalawa niyang malalim na dimple.

While looking at her, I can't help but to see my younger self to her.

Dahil katulad ko, ay nasa welchair din siya, but the only deffirence between our sitwation is that, ako dextrose lang ang nakakabit saakin samantalang sakanya may dextrose na nga mayron pang oxygen hose na nakakabit sakanya..

Oxygen?

Anong sakit kaya niya? Heart?  Kadalasan kasi yung mga nakikita ko na kagaya ng sakanya mostly heart failure ang sakit. Pero I don't know lang.

May mga iba rin kasi na kagaya nang sakanya na ganyan din na may oxygen hose pero iba ang sakit.

It hurts to see her in that sitwation.

It hurts...

Now, I undertsand what my parents, my siblings, and my friends feelings kapag nakikita nila yung kalagayan ko. Now I know the feeling.

Ang sakit lang na tignan kahit na nakikita ko siyang nakangiti ng matamis kasi alam ko, sa likod ng mga ngiting yan ay may sakit siyang tinatago. Sobrang bata pa niya para maranasanyung ganitong klase ng realidad... Ang sakit tignan kasi nakikita ko yung batang ako sakanya na imbes na sa palaruan naglalaro at nakikilaro sa ibang bata, nandito siya sa hospital at mag-isang naglalaro.

Sigurado ako na katulad ko marami rin siyang mga bagay na gustong gawin na hindi niya magagawa dahil sa kalagayan niya.. Alam ko kasi sa nakikita ko sa sitwasyon niya mukhang malala rin kagaya ko ang kalagayan niya.

"Hi!" medyo napalakas atang bati ko sakanya.

At dahil sa ginawa ko na yun ay mukhang nagulat ko ata yung batang babae. Nabatiwan niya rin yung dalawa niyang manika.