ერთხელ, გორაკების შუაგულში მოქცეულ პატარა ქალაქში ცხოვრობდა მორცხვი და ინტროვერტი გოგონა, სახელად ჰანა. ის ყოველთვის თავს იკავებდა ხალხთან ურთიერთობისგან, ნუგეშს წიგნებსა და ხელოვნებაში პოულობდა. მიუხედავად თავშეკავებული ბუნებისა, ჰანას კეთილი და ნაზი გული ჰქონდა, რამაც მიიპყრო სხვები, მათ შორის მისი საუკეთესო მეგობარი, მიკა.
მიკა ჰანას სრულიად საპირისპირო იყო. ის იყო მომხიბვლელი, თავდაჯერებული და სიცოცხლის ინფექციური ლტოლვა გააჩნდა. ისინი ბავშვობიდან განუყოფელი იყვნენ, უამრავ თავგადასავალსა და საიდუმლოს უზიარებდნენ ერთმანეთს. ჰანა მათ მეგობრობას ყველაფერზე მეტად აფასებდა, მაგრამ ერთ დღეს მიხვდა, რომ მისი გრძნობები მიკას მიმართ იცვლებოდა. როცა ახლოს იყო, გული უცემდა და მეგობრობაზე მეტი სურდა.
მღელვარებისა და შიშის ერთობლიობით, ჰანამ გადაწყვიტა მიკას გაუმხელდა მისი ახლად აღმოჩენილი ემოციებს. დე ერატ დღეს როდესაც მიკამ ჰანასან დარჩენა გდაწყვიტა ჰანამ მთელი ძალები მოიკრიბა და მიკას გრძნობები გაუმხილა თუმცა, როდესაც მან გამბედაობა მოიკრიბა და მიკას ყველაფერი უთხრა, მას მოულოდნელი პასუხი მოჰყვა. მიკას სახე ზიზღით შეეკუმშა და მისმა სიტყვებმა ჰანას გულში ათასი ხანჯალი ჩასცხო. მან დაგმო იგი, თვლიდა, რომ ორი გოგონას სიყვარული ამაზრზენი იყო.
ჰანა მიკას რეაქციამ გაანადგურა. ვერ ხვდებოდა, როგორ შეეძლო ასე უეცრად მის წინააღმდეგ შემობრუნებულიყო ადამიანი, რომელზეც ის ყველაზე მეტად ზრუნავდა. ტკივილი აუტანელი გახდა და სასოწარკვეთილების ბნელ უფსკრულში ჩაძირული აღმოჩნდა. ჰანას აღარ შეძლოა მიკას ზიღითიანი თვალების ყურება და ერთ საბედისწერო ღამეს, ტანჯვაში შეპყრობილმა ჰანამ ტრაგიკული გადაწყვეტილება მიიღო. მან თავი მოიკლა იმ ტკივილებისგან, რომელიც მას მოჰყვა. ქალაქს მახლობლად ხიდიდან გადახტა და თავისი სხელული წყალს გატანა.