Ardil - Karel'im benim!
Dedi birden bire denk geldiği gençle sarılarak, Savaş Karel ise onu kendine çekip sıkıca sarmalamıştı. Ikisi de birbirini deli gibi özlemişti ama sonunda bu hasretlik sona ermişti. Ardil çocukluğu olan gence sonunda kavuşmuştu.
Ardil - Seni çok özledim.
Savaş - Bende kardeşim.
Dediği anda gelen manalı öksürük sesiyle ayrılmışlardı. Ardil ise kısaca ikisini tanıtmıştı, ancak ikili birbirine öldürecek gibi bakıyordu. Elbette ki Ardil onlar için önemliydi, o ikisininde kalbini fetheden tek kişiydi.
Ardil - Bir kafeye gidelim, konuşuruz.
Geçmiş/ askeriye!
Ardil - Birdaha annemle ilgili konuş seni bu lavaboya gömerim.
Dedi tartakladığı bedeni bırakarak sonra da çıkışa yol almıştı. Yerden kalkan adamsa tam ona hamle yapacakken Yaman son anda tutmuştu. Sonra da tutuğu gibi başını lavaboya sokmuştu, elinin altında ki bedense çırpınmaya başlamıştı.
Yaman - Birdaha devreme dokunmayı aklından bile geçirme!
Ardil - Yaman!
Dedi şokla ona bakarak çünkü bunu o bile beklememişti. Tamam yan yanaydılar ama bu şey hem kötü hemde iğrençti.
●●●
Yaman ve Ardil bir olup Ardil'e laf atan askeri dövmüştü. Tabi ceza da almışlardı, şimdiyse şınav çekiyorlardı.
Komutan - 1 , 2, 3, 4, 5, hadi daha hızlı!
Diyor sonra baştan saymaya başlıyordu ve bu sayma sabahın 5'inden beri vardı. Bir türlü bitmiyordu ve ikilinin resmen hışırı çıkmıştı. Yorgundular.
Ardil - Devrem.
Yaman - Hı?
Ardil - Kolumu hissetmiyorum lan!
Yaman - Bende, bende...
Dediler fısıltıyla, yan yanaydılar. Komutansa saymaya devam ediyordu, o anda düşecek gibi olan Ardil ile Yaman son anda tutup dayanmasını söylemişti.
Komutan - Asker misiniz yoksa azılı suçlu mu? Askere saldırmak nedir lan?
Ardil - Komutanım kendisi bana durup durup laf atıyor ve buna sizde şahitsiniz. Adam gelmiş benim amanı... (sabır çekerek) Benim yerimde siz olsaydınız susar mıydınız?
Komutan - Haklısın ama senin yaptığında haklıyken haksız duruma düşmektir aslan parçası. Hem özel meselenizi sivildeyken halledin ama burda olmaz! Hem merak etme ben onu uyarıcam, sizinkinden beter ceza vereceğim. Yeter ki uslu durun, anlaşıldı mı?
Yaman & Ardil - Anlaşıldı komutanım.
1 saat sonra.
Ikili kendini yataklara atmıştı, felaket yorgunlardı. Komutan sonunda ikisini rahat bırakmış "gidin dinlenin" demişti. Onlar da duş aldıktan sonra direk yatakhaneye gelmişti.
Yaman - La bebe iyi misin?
Ardil - Uykum var, yorgunum.
Dedi kapanan gözlerine daha fazla direnemezken, hoş Yaman'ında ondan farkı yoktu ya..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yürek Ateş-i
Genç Kız Edebiyatı₺ - Şeytan diyor; kes boynunu, o vakit görsün alay etmek neymiş! : - Şey ben... ₺- Defol, bu duyduğunu da unut!
