Gözlerimden ayrılan kahvelerle birlikte ne yaptığımın farkına varmıştım. Bu deli cesaretinin nereden geldiği hakkında pek bir fikrim yoktu ama sanırım içtiğim 2 3 kadeh beynimi kaybetmeme yetmişti.
Fazla içen bir insan değildim. İçince saçmalar bir anda hareketlenirdim. Ama asla bana hakaret eden birinin gözlerine bakarak dans etmemiştim. Damarlarımda akan alkol hala ordaydı. Ve bana saçma sapan şeyler yaptırmaya da devam ediyordu.
Koşar adımlarla giden maminin arkasından gitmek de bunlardan biriydi. Ne yaptığımın farkındaydım. Kesinlikle farkındaydım ama kendime engel olmak şöyle dursun, sırıtmadan bile duramıyordum.
Ona seslendim. "Muhammet Ali!!" Kahverengi gözleri bana döndü. Ne var dercesine bana bakıyordu. Ama ne diyeceğimi ben de bilmiyordum. Bir süre ona baktım. O da bana. Kendine gelmek ister gibi kafasını sağa sola salladıktan sonra,
"Ne oldu Barkın? Konuşmayacak mısın?" dedi. Yutkundum. "Şey... Bize katılmak ister misin?"
Yüzüme baktı. Ardından barın kapısına. Biraz daha bana baktı ve ardından dudaklarını yaladı ve kafasını salladı.
"İsterim Barkın, isterim."
.
.
.
Aşırı kısa bir bölüm biliyorum, ama uzun zamandır da bölüm atmamazlık olmasın diye bunu buraya bırakıyorum 🤍
Aynı zamanda küçük bi duyuru olsun, eğer ki çerezlik bi kitap okumak isterseniz tek bölümlük hikayem olan zeroya profilimden ulaşabilirsiniz, okursanız fikir belirtmeyi unutmayın 🤍✨
ŞİMDİ OKUDUĞUN
new student / bxb
Teen Fictioniamnotmami: diş tellerinle iğrenç göründüğünü hiç söylemediler mi iğrenç gözüküyor da itsjustbarkın: Ne? Siz kim oluyorsunuz da bana bunları söyleme hakkına sahip olduğunuzu düşünüyorsunuz? iamnotmami: sadece söyleyeyim dedim tel torbası göz zevki...
