(bu benim ilk kitap yapışım o yüzden kötü olmuş olabilir..)
koku=kokushibo
D=douma
D:günaydın kokushibo-dono!
koku:...
D:hadi ama konuş benimle!
koku:*sinirli bir şekilde*bak zaten yeterince yorgunum git ve akaza ile uğraş!
(kokushibo 1-2 saat mavi örümcek zamba'nı aramıştı ve üstüne savaşa gitmişti)
D:akaza-dono görevde o yüzden seninle uğraşıcağım~
koku:*doumanın boynunu sertçe sıkarak*BENİ RAHAT BIRAK!
D:*acıyla*k-kokushibo....
(kokushibo bir anda elini çekti ve bir adım geriye gitti)
koku:b-ben-
D:sorun değil...alışığım..
douma alışığım diyerek ne demek istemişti?
kokushibo anlamaz gözlerle doumaya baktı ve..
koku:alışığım derken?..
D:terkedilme...terkedilmeye alışığım...
bu tam terketmek sayılmazdı ama kokushibonun tüyleri diken diken olmuştu
douma bunu söylerken sesi donuk çıkıyordu
D:ben daki ve gyutaro'nun yanına gideyim en iyisi...
kokushibo sessiz kalmıştı
(daki ve gyutaro'nun yanına gider)
ek bilgi:daki ve gyutaro douma'ya baba demeyi seviyordu çünkü onlara bir baba figürü olmuştu)
daki:baba neden üzgün görünüyorsun?
D:üzgün? oh- hayır ben iyiyim
G:yalan söyleme
D:çocuklar ben iyiyim üzgün falan değilim hem ben...
douma lafın devamını getirmemişti çünkü "duygusuz" kelimesi ona garip geliyordu
daki:hem sen ne? hadi söyle!
D:*ciddi bir şekilde* ben duygu hissetmiyorum
daki:ah..doğru..üzgünüm ben unutmuşum..
D:sorun değil..
douma her "sorun değil" dediğinde başına ağrılar giriyordu çünkü hayatı boyunca bu yalanı sürdürüyordu
D:ben odama gideyim,sonra görüşürüz
daki,G:pekii
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
(devam edecek, kısa olduğu için kusura bakmayın ilk deneyim😔)
