SUN SHOWER (Butterfly Sanctuary series 1)

Chapter 4

Chapter 4

Patience

I heard a loud knock on my door. Pagod ko iyong binuksan, nanlaki ang mga mata ko nang makita si Tita. She rolled her eyes at me.

"Aalis tayo 'di ba? Bakit hindi ka pa nakapag bihis?" Galit niyang sambit.

"Sorry po! sandali lang po" Nakalimutan kong kailangan pala naming bumalik sa Orphanage. I didn't wash my body, nag bihis lang ako at nag suklay.

Sumakit pa ang ulo ko sa gitna ng mga ginagawa. Hindi ko iyon pinansin at mas lalo pang binilisan ang kilos.

I went outside of my room, they were already inside the car.

"Aruna, kumain ka muna!" Sigaw ni Nanay Tie galing sa loob ng bahay. I was about to run into the kitchen but I heard Tita's voice.

"Wag na! wala ng oras" Tumakbo ako palabas ng pintuan. Bubuksan ko na sana ang pinto ng sasakyan pero tinuro ni Tita ang trunk. I nodded and immediately climbed up. Hindi pa ako nakaka upo, umandar na agad ang sasakyan dahilan ng biglaang pag ka upo ko.

My phone beeped pero hindi ko agad kinuha 'yon dahil ininda ang ko pa ang sakit sa tuhod.

I opened my phone to see Julie's text message.

Julie:

I'm so sorry.

Julie:

You look tired, Aruna.

I shrugged and put it back in my pocket. I didn't bother to reply. Mamaya na lang pag nakarating na kami.

Nang maka-ayos ay naramdaman ko agad ang pagod. I slept late last night, hindi rin ako nakakain ng dinner. When I got home I immediately lay in my bed. Nagising pa ako ng madaling araw, nakuha ko pang mag palit ng damit at magbasa ng libro saglit.

The whole ride is a pain. I almost fell and slept, kung hindi lang dahil sa mga bump hindi pa ako magigising.

We arrived at the Orphanage. Bumaba ako ng trunk at agad na binigyan ng Walis ng mga kasamahan. Tamad ko pang tinanggap ang mga iyon.

"You look tired, Aruna. You should've stayed" One girl said, I smiled and assured her that I was fine.

"Pagod lang po dahil sa classes kahapon" I replied.

"You can rest muna. Mamaya ka na lang tumulong kapag nakapag pahinga ka na" Umiling ako. "Baka kung ano pa ang mangyari sa'yo"

"Okay lang po ako" I plainly said. Kalaunan tumango siya at hinayaan na lang ako.

We were given a designated area to clean. Ako yata ang may pinaka-malaking lilinisan. Ang lawak kasi ng bakuran nila. Their house is so big, and the green outside is very wide. Pwedeng pag tayuan ng malalaking establishment.

I sighed and looked around. Sobrang layo ng ibang kasamahan sa akin.

Nagsimula agad akong mag walis sa bakuran nila. Hindi ko na pinansin ang ibang nangyayari, I just want to finish everything. I didn't even notice that some kids tried to greet me, busy lang ako sa pagwawalis, Hindi na napapansin ang paligid.

I'm not functioning.

Is Aello even here? Gusto ko ilibot ang tingin ko pero wala akong lakas.

Later on, I heard Julie's voice coming towards me. Tumingin ako sa kanya. Kumunot ang mga noo niya ng malapit na sa akin.

"Okay ka lang?" She asked.

I nodded. "Oo, medyo antok lang"

"Really? You look like a zombie" I shrugged. She raised her brow at me. "Samahan mo ako"