Çok sıkıcısın, hanım ol biraz, öküz gibi gülüyorsun... OFF yeterr her gece bunları kafama takıp sebepsizce ağlamaktan bıktım. Belki sıkıcıyım belki çirkinim, ama ben olsaydım sizin yüzünüze kusurunuzu vurmazdım. Anlamanız için ne yapmam gerek? Toxic olmak havalı değil. Sadece acayip itici oluyorsunuz ama bunu yüzünüze söylesem büyük ihtimal şuan okulda beni tehtid ediyorlardı yada beni dövüyorlardı. A-aa bekleyiin kendimi tanıtmayı unutmuşum. Adım Beren, ve 14 yaşındayım. Beni dışlamalarının, dövmelerinin sebebi ise ineğim ve aynı zamanda okulun ilk günü... Okulun ilk günü adım anons edildi ve kürsü ye çıktım. Tabi çıkmak denirse çıkamadan yere yapıştım. O an acayip rezil olduğumu hissediğim halde bozuntuya vermeden merdivenleri çıktım.İşte benim sakarlığım. Bazen kendime kızıyorum bunları cidden kafana takıyormusun diye... Ama takıyorum ve bu benim derslerimi psikolojimi alt üst ediyor. Ben duygularımı pek dışa vurmazdım. Ama ne olduysa liseye geçtiğimde bir anda kendimi ifade etme şeklim, duygularım, ilgi alanlarım, ders notlarım, tarzım, arkadaşlarım hepsi bir anda değişmişti. Bağzıları iyi bağzıları ise kötü anlamda değişti. Mesela ders notlarım, alabileceğim en yüksek not 85 iken alınabilecek en yüksek not oldu. Yani 100 oldu. Tabikii düşük notlarımda oldu fakat alınabilicek en düşük not olmadı. Hmm sanırım aldığım en düşük not 89'du. belkide beni kıskanıyorlardır? Bu yüzden dalga konusu olmuşumdur? Bu konu hakkında hiçbir fikrim yok ama onları bu konuda yargılamak istemiyorum çünkü eğer yargılarsam ve bir ortamda onlarla alakalı bir dedikodu çıkarırsam ya da üzerime iftira atılırsa nasıl bu durumdan kurtulabileceğimi bilmiyorum sonuçta zorbalık gören benim onları zorbalıkla karşılık vermemem gerekir ama bazen o kadar çok üzülüyorum ki cidden şunları düşünüyorum. Acaba cidden yere düşmeseydim hem de okulun ilk günü yere düşmeseydim benimle arkadaşlık kurarlar mıydı ya da onlarla aynı ortamdayken bahsettikleri konulara ayak uydurabilseydim benimle arkadaş olurlar mıydı acaba? Cidden bazen bunları düşünüyorum sonuçta dışlanmayı kim ister ki yani bir sürü arkadaşın olması yerine bir tane bile arkadaşın olsa yeterli ama hiç arkadaşın yok insanlar senden nefret ediyor ve sürekli seninle dalga geçiyorlar sadece seni seven okuldaki öğretmenlerin var ama onlarla sohbet edemiyorsun ve kendi sırlarını düzgünce anlatamıyorsun ya da rahat bir şekilde konuşamıyorsun birinin yanında konuştuğun gibi öğretmenlere müdürüne bu şekilde anlatamıyorsun o yüzden de belki de arkadaşım olmasını istiyorumdur....
