vengeful wolf • kth

1

yeni kitabıma oy vererek destek olun lütfen❤️
•
"Yine hangi fare deliğine girdin Taehyung!?"
Robb neredeyse tüm sokağı inletecek şekilde bağırdı. Bu sinirli bir tondan çokca uzak, daha çok durumdan keyif alır bir bağırıştı.

Biliyordu ki Taehyung burada bir yerde saklanıyordu ve ne kadar hünerli olsa da bu kez kaçamayacaktı. Etraf tüm adamlarıyla sarılmış ve o ise yapacağı en büyük hatayı yaparak bu eski püskü, paspal binaya girmişti.

"Hadi ama...sonun belli neden beni oyalıyor ve daha da sinirlendiriyorsun?"
Robb sabırsızlanmıştı. İki adamına ileriye doğru gitmeleri için kafasıyla işaret vermişti.

Oradaki kolonların arkasında olduğuna emindi. Tabii Taehyung bilmediği bir şekilde büyücü değilse ve ortadan sihirli bir şekilde kaybolmadıysa...

"Ah desene bu sefer yakalandım."
Taehyung, korumaların tarafından kollarından tutulmuş bir şekilde kolonun arkasından çıkarken hala durumun aksi bir şekilde keyfi yerinde olarak konuşmuştu.

Robb bu durumdan rahatsız olsada onun gururlu bir adam olduğunu bildiği için tavrının üstünde çok durmadı.

Adamları onu tam karşısına getirmiş ve dizlerinin arkasına tekme atarak Robb'ın önünde çökmesini sağlamıştı. Bu görüntü Robb için çok tatmin ediciydi. Taehyung ise alayla güldü.

"Komik olan nedir?"
Taehyung tekrar güldü. Cevap vermeye tenezzül etmedi ve bu Robb için sabrının son demleriydi.

"Ölmek için bana yalvaracaksın, farkındasın değil mi?"
Adamlarına baktı. Taehyung'ın korkusuzluğundan etkilenmiş gibi görünüyorlardı, şaşkınlardı. Robb saygınlığının düştüğünü hissetti.

Sinirle bir kaç adımda, dizlerinin üstüne çökmüş ve hala kolları iki yandan, iki adam tarafından tutulan Taehyung'ın önünde bitti.

Yumruğunu sıktı ve tam çenesine doğru okkalı bir yumruk savurdu. Herhangi bir inleme, acı nidası beklesede duyamadı.

Bu kadar mıydı? Bu onun adını binlerce kez duymasından, insanların ondan bir şeytan gibi bahsetmesinden ve bir yılı aşkın süredir onu yakalamaya çalışmasından sonra karşısındaki kişi bu muydu?

Gençti, belli ki korkusuz ve acıya da dayanıklıydı. Bu kadar yeraltında üne sahip olan kişinin karşısında tek başına diz çöküyor olması bir an durumunu sorgulattı.

Hemen uzaklaştı ve sağ kolu olan James'e kaş göz işareti yaptı. Elinde halihazırda ne olur ne olmaz diye beklettiği silahını emniyete alıp beline yerleştirmiş ve Robb'un yanına adımlamıştı.

"Tek miydi?"
"Evet efendim."
"Bu kadar kolay olması...- Robb lafına devam etmedi ve şakaklarını ovdu.
"Direnmedi bile amınakoyayım."
James kafasını sallayarak onaylarken düşündü.

"Efendim direnmemiş olabilir ama yakalanması kolay değildi."
Robb da biliyordu kolay değildi ama onun için kolaydı işte. Açıklayamazdı.

Bu kadar şeytan diye adı çıkan, ün salan adamı yakalaması ona göre kolay olmuştu ve işkillenmesini durduramıyordu.

"Her neyse, kapatın gözlerini, bağlayın ellerini, götürün."
James zaten duyulmuş olan Robb'un emrini diğer adamlara tekrar etmek yerine ilerlemişti ve diğerleri de hemen ip ve göz bandıyla yanına gelmişti.

Taehyung hiçbir şey yapmadan ellerini bağlamalarını izlerken artık gözünü kapatmaya sıra gelince James'in gözlerine bir kurt gibi bakmış ve James gibi serikanlı birisinin tüylerinin ürpermesine sebep olmuştu.

James her ne kadar çaktırmak istemesede alelacele gözlerini sıkıca bağlamış ve daha fazla üstünde keskin gözlerini hissetmek istememişti. Az önce Robb'un dediğini düşündü. Şeytan mı? Bu kod adı yeraltında Taehyung'un yaptıklarından dolayı ona söylenmişti. Ama James asıl kod adının neden kurt olduğunu ve ona en iyi onun uyduğunu şimdi anlamıştı.

Bir kurt kadar ürkütücü ve keskin gözlere sahipti. Robb yeraltında ki en güçlü kişilerden de olsa son bir yıldır ne Robb ne başkaları Taehyung ile baş edememişti.

Bu andan sonra ne olurdu ne biterdi kimse bilmiyordu ama James, Robb'un kuşkularının doğru çıkmaması için dua etti. Sonunda onu yakalamışlardı ve bu işin, aptal oyunların artık sonu gelmişti.

Eğer aksi bir durum olursa kendilerinin duaya ve tanrının merhametine...hayır Taehyung'ın merhametine ihtiyaçlarının olacağını biliyordu. Bunu düşünmek bile istemedi.
•