Kendimi bildim bileli burdayım
Bir yethimamede..
17 yaşımı bitirmeme daha 6 ay 4 gün 3 saat var. Bu yaşıma kadar annemle babamı hiç görmedim, ne zaman yetimhimadeki kadınlara sorsa, "seni kapının önünde bir sürü örtülerle sarılmış halde bulduk" diyorlar. Ama artık büyüdüm neredeyse 18 yaşıma girecem ve beni hala çocuk zannediyorlar. Bu gün tüm bu olayları düşünürken, annem gibi gördüğüm betül annem beni odada tek başıma görünce yanıma yaklaştı, gözlerindeki endişeyi, heyecanı, ve mutluluğu görebiliyordum
+"birşeymi oldu betül" anne dedim
- orkun oğlum, sana çok önemli birşey söylemem lağzım
+ evet
- hani sen hep soruyordun ya beni nasıl buldunuz? diye. Bizde sana hep...
+ lafı geveleme
- şey, ben... Ben senin anneni gördüm seni o buraya bıraktı
"Nasıl biriydi?" diye sormadan direk.
+ sen, sen... Nasıl yaparsın 17 senedir seni annem kadar yakın görüyodum ve sen bana bunu şimdimi söylüyorsun yazıklar olsun!! Git burdan!!
- ben çok özürdilerim sana söylemek istiyordum
+ neden? Neden bunca sene söylemedin peki bunca sene ne acılar çektim biliyormusun
- yapma bukadar burdan çıkınca onu görürsün zaten
+ ne biliyorsun öldümü, yaşıyormu onu bile bilmiyorum. Git burdan!
- peki
Çıkar çıkmaz aklımda milyonlarca soruyla ağlamaya başladım kapıdan içeri giren oda arkadaşlarım beni görünce çok şaşırdılar, heryerimi tırnaklarımla parçalamış uyuya kalmıştım. Sabah uyanınca yatağımı bile düzeltmeden lavaboya gittim ve aynaya baktım aynadaki kişi beni çok korkuttu yüzü gözü parça parça olmuş kolları yara içerisinde kalmış bir orkun, bu kadar çıldırdığma inanamıyordum. Elimi yüzümü yıkadım, saçımı düzelttim ve üstümü değiştirdim. Acayip bir açlık hissediyordum yemekhaneye gittim ve" betül anne" dediğim kadının yüzüne bile bakmadan sinirli bir şekilde yemek alırken herkesin bana baktığnı fark ettim acayip sinirlenmiştin ve daha fazla sinirlenmeden bir masaya oturdum yemeyi yerken birden masaya bir kız oturdu
- bura boş mu?
Ben tam kafamı kaldırıp kıza bağıracaktım ki hayatımın en güzel günümü şimdi yaşıycağımı fark ettim. Başımı yavaşça evet anlamında salladım kız sanırım oturacak yer bulamadı diye düşünürken birden:
- yüzüne noldu
+ düştüm
- hmm geçmiş olsun çok kötü görünüyor bence bi hastaneye gitmelisin
+ ben iyiyim birşey olmaz
- peki, kaç yaşındasın
+ 17, sen
- 16, adın ne?
+ orkun, senin
- merve
+ sen buraya nasıl geldin?
- açıkçası evden kaçtım ve uzun süre sokakta yaşıyamıycağımı farkedimce gece gündüz uyumadan bir yetimhane arayışına çıktım, burayı bulunca başvuru için içeri girdim ve birkaç gün sonra anneme bi şekilde haber verdiklerini fark ettim ama onlardan kaçınca annem benim burda kalmama rağzı oldu
+ peki neden evden kaçtın?
-sebebini söylemek istemiyorum.
Derken onunda aynı soruyu soracağını bildiğim içim ordan uzaklaştım.
+ peki benim gitmem lağzım görüşürüz.
- peki.
Ordan uzaklaşa bildiğime sevindim çünkü giderek stresleniyordum. Yatağa yatmak için gittiğimde yatağım düzelmişti hiç şaşırmadım bir an önce yatağa girdim ve aklıma o kız geldi, çok tatlı bir kız, ama annemi de merak etmiyor değilim keşke göre bilsem artık burdan çıkmak istiyorum.
Sabah olunca beni serhat dürterek uyandırdı. Veee... Hayatımın en müjdeli haberini verdi
