Soğuk sokakların altında ikimizde birbirimizden nutuksuz bir şekilde ilerliyorduk. Söyleyeceğimiz kelimeleri alıp götürüyordu esen rüzgar. İzin vermek istemiyordum götürmesine fakat o izin almadan götürüyordu cümlelerimi.
"Nereye gidiyoruz" diyen sesin sahibi Ateşe döndüm.
"Bak seninle açık konuşalım, ben kaç yıldır İstanbul'da yaşıyorum ve daha ben bile çözemedim. O yüzden seni tek bildiğim ve iyikide bildiğim bir yere götüreceğim"dedim tek nefeste.
Şaşkın şaşkın bakan kahverengi gözlerle karşılaşmayı hiç beklemiyordum.
" bunu nasıl yaptin ?" diyen Ateş beni iyice bozguna uğrattı.
"Neyi?"dedim tek nefeste.
"Bu kadar cümleyi tek nefeste söylemeyi?" diye sordu.
Alın işte bir sırrım ortaya çıktı.
"Ya ben heyecanlanınca veya korkunca bir sürü cümleyi tek nefeste söyleyebiliyorum" dedim sırrımı daha fazla saklayamayarak.
"Peki benim yanımda hangi duygu ile tek nefeste konuştun?"diye sordu Ateş.
Sıçtık...!
"Ben... şey..."diye kekelememi bulunduğumuz sokaktan gelen köpek sesleri yarıda kesti.
Ohhh...! Teşekkür ederim köpekler... Bir dakika ne?! Köpekler mi?
Kafamı sağa doğru çevirmem ile bize doğru hızla gelen köpekleri görmem bir oldu.
Gür bir çığlık attım ve Ateşin sol elini tutup hızla yokuştan aşağıya doğru koşmaya başladım.
Eee yani şey "başladık" desem daha iyi olacak.
Ters yöne uçuşan rüzgar bize hiç bir fayda etmiyordu. Köpeklere dönüp bakamadım bile. Ateş ise bana itaat edip benim ile koşmaya devam ediyordu.
Bilerek yokuştan aşağıya koştum ki daha hızlı koşabilelim diye. Bir saniye bir saniye.
Biz yokuştan aşağıya hızlı koşabiliyorsak köpeklerde koşar!!!
Anneeee...!!!!
Artık köpeklerden tamamen kurtulduğumuzu anladım ve durup nefesimi düzene sokmaya çalışıyordum.
Ateş ve benim nefesimiz bu soğuk rüzgarda duman olup uçuyordu.
Sağ elimde hissettiğim sıcaklık ile elime baktım ve Ateşin elini tutuyor olduğumu gördüm. Hızla elimi Ateşin elinden çektim.
Onun elleri sıcaktı fakat benim elim buz gibiydi...
"Neden koştuk?"diye soran ateş beni kendime getirdi.
"E köpeklerden " dedim sorusunu yanıtlayarak.
"Neden?"diye sordu.
Kaplumbağa deden...
"E bizi ısıracaklardı"diye söylediğim kelimeye ateşin kahkaha atacağı aklımın ucundan bile geçmezdi... ama gülüşü çok güzellll.
"Köpekler mi bizi ısıracak"dedi kahkahalarının arasından.
"Yok çimenler, tabi köpekler ısıracak Allah Allah"dedim sert bir şekilde
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SOKAK LAMBASI
Novela Juveniltoprağın en saf halinde olan gözleri benim ela gözlerime bakıyordu
