Hos geldinizzz:))
İlk kurgum ve ilk bölümü:) umarım begenirisnizzz♡♡
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınnn
Başlayalımmmm♡♡♡
~~~~~~~~
Aslanbey Konağı;
Sabah yine erkenden kalkıp rutin işlerimi halledip üstümü değiştirdim. Mor bir elbise giymistim. Severim mor rengini. Saçlarımı tepeden sıkı bir at kuyruğu ile topladım. Bugün biraz tedirgindim. Babam bu akşam bize Bi haber vericekti ama bir şey söylememişti. Çok fazla anlaşamam ben babamla. Lafının üstüne laf söyleyemeyiz çok.
Daha fazla vakit kaybetmeden aşağı mutfağa sevil ablanın ( evin hizmetlisi) yanına gittim.
"Günaydın sevil abla" dedim
"Günaydın minelim. Hayırdır Bi heyecan var sesinde " dedi şaşırarak.
"Aslında biraz tedirginim abla " dedim kısık sesle.
"Hayır olsun kızım noldu" dedi merakla.
"Babam akşam Bi haber açıklayacak ya ondan" dedim .
" bir şey olmaz minelim ne diyebilir baban "
İnşallah dedim içimden. Gülümseyerek sevil ablaya yardım etmeye başladım. Sohbet ede ede yardım ettikten sonra ben masayı kurmaya başladım. Annem ve kardeşim sevmezlerdi işleri. O yüzden sevil ablayı almışlardı eve. Çok severim sevil ablayı o da beni çok sever. Masayı kurduktan sonra hep birlikte kahvaltı yaptık. Babam ise gitti. Annem Bi komşuya gitti. Ben de şu an odam da tek başıma oturuyodum ki kapı çaldı
"Abla müsait misin giriyim mi" dedi gül Bi heyecanla
"Gel gül gel" dedim. Bi heyecanla odaya girdi gül.
"Noldu ablacığım ne bu heyecan" dedim gülerek.
"Hiç abla öylesine Yusufla konuştum öyle yani" dedi utana utana.
"Hm anlaşıldı senin neden heyecanlı olduğun " dedim .
Gül de gülerek başını salladı. Bana Bi heyecanla Yusufla konuştuklarını anlatmaya başladı. Yusuf mardinin zengin aşiretinin oğluydu. Gülle neredeyse 1 buçuk senedir sevgiliydiler. Gül ilkten bana söylememişti ama Bi gün onları konuşurken duymuştum anlatmak zorunda kalmıştı o yüzden. Ama seviyorlar birbirlerini baya.
Neredeyse iki üç saattir Gül'ü dinledim. Annem de o sıra da komşudan gelmişti. Ben de akşam yemeği için sevil ablanın yanına gittim. Birlikte yine güzelce akşam yemeği yapmaya başladık.
😊
Akşam yemeği faslı bitmişti. Şimdi hepimiz salonda oturmuş babamı bekliyorduk. Hepimiz de Bi heyecan ve tedirginlik vardı. Babam ilk defa böyle bizi toplamıştı.
"Sizinle önemli Bi konu konuşmam lazım şimdi çocuklar " dedi Babam
Annem de o sıra da söze girip
"Hayırdır inşallah Caner noldu bizi böyle topladın" dedi annem merakla.
"Hayırdır Nermin hanım Hayırdır. Gülü istemeye gelicekler"dedi Babam Bi anda.
Hepimiz şok olarak babama baktık Gülün ağzından Bi "ne?! Ne dedin baba ?" Döküldü.
"Evleniceksin kızım. Benim Bi arkadaşımın oğlu istedi seni. Zenginler de. Rahat edersin " dedi Babam rahat Bi tonda.
Annem o sırada "Caner ne diyorsun sen. Ne evlenmesi kız daha reşit bile değil" dedi annem ağlamalı Bi ses tonu ile.
Gül tabi o sırada çoktan ağlamaya başlamıştı.
" iyi Bi aileler bize de yakışırlar. Mutlu olur kız. Tanışıp anlaşırlar" dedi Babam umursamaz Bi sesle.
Tam annem ağzını açarken babam" bu konu burda kapandı yarın istemeye gelecekler Gülü hazırlığınızı yapın. " dedi ve salondan çıktı. Annem de babamın peşinden çıktı salondan.
Gül Bi anda kalkıp yanıma gelip sarıldı bana. Ağlaya ağlaya " abla olmaz. Olmaz abla ne derim ben yusufa. Hayallerimiz var onunla. Delirir abla. "Dedi ağlarken
" tamam canım sakin ol! Sakın ol gül bulucaz Bi çözüm ablam bulucaz " dedim saçlarını okşarken.
Gül bana sarılmayı bırakarak kıpkırmızı olmuş gözlerle bana baktı " buluruz di mi abla vermez beni Babam ona " dedi benden Bi umut beklerken.
" bulucaz canım . Hadi ben seni odana çıkarayım dinlen sen hadi" Gülü kolundan tutarak odasına götürüp yatağına yatırdım. "Abla yanımda kal gitme bir yere lütfen "
" tamam bebeğim burdayım. Gitmiyorum hadi gözlerini kapat "dedim yanına yatarken.
O gece gül ağlayarak uykuya dalmıştı . Ben de sabaha kadar acaba babamı nasıl vazgeçiririz diye düşünüp duymuştum.
🙂
Bugün isteme günüydü. 2 gündür babamı ikna etmeye çalışıyorduk. Asla vazgeçmiyordu kararından. Gül iki gündür mahvolmuştu. Yusuf a anlatmıştı olan biteni. Deliye dönmüştü çocuk. Gülü iki gündür çok az görmüştüm. Odasından çıkmıyordu bizi de istemiyordu yanında.
Sevil abla mutfakta gelecek misafirler için hazırlık yapiyodu. Ben de şu an odamda üzerimi değiştiriyodum. Babamın zoruyla bugün ise gitmemiş bizi yönlendirmişti.
İşlerimi hallettikten sonra aşağıya indim. Annemle babam oturuyodular ama gül yoktu. Anlaşılan annem ikna edememişti
" anne gül nerede " dedim anneme.
"Odasından çıkmadı kızım ses de vermedi Bi de sen dene "
"Minel git şu kızı Odasından çıkar. Misafirler gelecek şimdi" dedi Babam sinirle. Bende geri yukarı çıktım . Gülün odasının önüne gelince Bi kapıyı tıkladım.
"Gül ablam müsait misin " dedim ama ses yoktu.
" canım, gül giriyorum içeri " dedim ama yine ses yoktu.
İçeri girdim ama hiç kimse yoktu içeride. Etrafa bakınırken komidinin üstünde Bi zarf gördüm. Üstün de ablama yazıyordu.
Hayır dedim içimden tahmin ettiğim şey olmasın. Titreyen ellerimle zarfı aldım. Açıp okumaya başladım.
Ablam'a" abla seni çok seviyorum ama bunu yapmam gerekiyordu. Yusuf beni kaçırdı abla. Onunla gidiyorum. İstemiyodum abla Babam zorla beni birine verecekti. Gidiyorum kendine iyi bak abla seni seviyorum."
Gözümden Bi damla yaş düştü. İşte şimdi her şey daha kötü olacaktı....
☆☆☆☆☆
Evet bittiiii♡♡
Heyecanlıyımmm:))
Umarım begenmissinizdir ♡
Kendinize iyi bakın bb♡♡
