Chapter 38

1.4K 29 10
                                    

11:00 pm

"Bakit kaya wala pa si Maro? Hmm.. Ang tagal naman -_-" nagaantay si Emily ng mga text at calls ni Marco pero wala. Wala talaga. Tinext nya si Marco pero hindi talaga nagrereply si Marco.

TO MARCO:

Babe, Marco.. Umuwi ka na, please.. Iniintay ka na ng mga bata pati ako. Please, mag-usap naman tayo oh. Iintayin kita dito sa salas. Marco please..

Naka-ilang missed call na si Emily pero wala, hindi talaga sinasagot ni Marco ang mga tawag ni Emily. Nagtatampo at nagseselos si Marco kila Emily at Miguel dahil noong una silang nagkita, parang may past sila na sila lang ang nakaka-alam pero wala naman talaga..

Kinaumagahan, hindi pa rin dumating si Marco sa kanilang bahay kahit ilang missed calls at text na si Emily,..

"Mommy? Nasaan po si Daddy? Bakit wala po sya ngayon tas kahapon naman nagsisigawa kayo.." Jessica. Umupo sa upuan sa kainan at kumuha ng bread and hotdog.

"Ahhm. Busy lang sya sa office work baby.." Emily. Hinawakan nya ang buhok ni Jessica at onti onting namumuo ang luha nya sa mata.

"Mom? Why are you crying?" Jessica. Tumayo para yakapin si Emily.

"H-ha? Wala, kasi natutuwa lang ako kasi.. Ang laki mo na, dati rati nasa braso lang kita. Hine-hele.. Ganun.. Eh ngayon, naglalakad ka na magisa. (Napa-tawa na naiiiyak-iyak) sana pagdating ng araw anak, kapag wala na kami, o wala na ako .. (Onti onting tumulo ang luha nya) sana magbigayan kayo ng kapatid mo hah. Wag kayong mag aaway kasi dalwa lang kayong magkapatid.. I love you anak, walang tatalo sa pagmamahal ko sainyo.. " Niyakap niya si Jessica habang naiyak..

"Mommy! Don't you ever say that! Ano bang naiisip mo Mom?!" Jessica. tumingin ng diretso kay Emily at onti onti na ring naiiyak si Jessica.

"Wala lang, I want you to have an advance warning.. Magbigayan kayo sa isa't isa ha. Para kapag nasa heaven na kami, masaya; masaya tayong lahat.." Emily. Niyakap nya si Jessica at umiiyak sa likod nito..

"Mom naman! Once more, magagalit na ako sayo!!" nagsasalubong ang mga kilay nito na tila'y naiinis na kay Emily dahil kung ano ano ang sinasabi nito..

Tumawa naman si Emily.. "Adavance lang anak, (tumawa pero pilit)" hinawakan nito ang mukha ni Jessica at niyakap ulit..

TO MIGUEL:

Migs, busy ka ba? Labas naman tayo 'oh. Emily to.

After a few hours, dumating si Miguel sa bahay nila Emily.

"Emily, wag na tayo lumabas. Dito nalang tayo. Baka ako'y masugod nanaman ng Boyfriend mo." Miguel. Patawa nyang sinabi. Umupo ito sa sofa habang kinakausap si Emily.

"H-ha? O sige. Ikaw bahala." Emily. Nagkwentuhan sila; nagkasayahan at nagkatwanan. Sa nangyari dyan, nalimutan na ni Emily na may LQ sila nila ni Marco dahil sa sobrang saya.

"Salamat, Miguel ha.. Nang dahil sayo, nalimutan ko na ang problema ko. Hindi ko na sya iisipin pa." Emily. Ngumiti ng pilit at tumungo.

"Bakit? Ano ba ang problema mo? Baka matulungan pa kita. Sabihin mo na, magkaibigan naman tayo dba, remember? :D" ngumiti si Miguel kay Emily at hinawakan nito ang likod at hinimas-himas.

Namumuo na ang mga luha nya sa mata dahil gusto na niya itong lumutin pero hindi nya nagawa. Ngumiti nalang sya ng pilit para maipakita sa kaibigan nya na hindi malungkot na malungkot si Emily.

"Akala ko, sasaya ako.. Yun pala, ipapaalala mo pa (tumawa - mahina) pero okay lang.." Emily. Onti onti nang umiyak si Emily pero pinunasan nya agad ito.

"Sssshh.. Sabihin mo na sa akin yan.. I wanted to help you, you are my friend Emily." Miguel. Ngumiti ito para hindi masabing namimilit o nagpapapilit ito.

"Kasi.. Si Marco galit sa akin eh, hindi ko alam ang dahilan." Emily. Tumungo si Emily at pumatak na ang mga luha nya.

"Ano? Eh sa akin nga eh, galit din kahapon. Hindi ko alam kung bakit.. Kakausapin ko nalang sya mamaya pagkadating ha, Emily? Ayoko yatang naiyak ang kaibigan ko.. :D sige.. Quiet ka na.. Shhh." Miguel.

Saktuhan namang dumating si Marco sa bahay nila at nakitang nagkwekwentuhan silang dalawa.

"Marco! Salamat naman at dumating ka na.. Sorry kung nasigaw-sigawan kita ha.. Hindi na yun mauulit (ngumiti at yayakapin sana si Marco peor umilag ito.)" Emily. Tumayo at yayakapin sana si Marco pero galit na naman ito.

"Oh? Bakit dito pa kayo naglalandian? Sana naman doon na kayo si bahay ni Miguel para hindi kita ng mga bata at ako, nakakahiya naman kasi eh!" Marco. Itinapon nito ang polo jacket nito sa couch at naglalakad papuntang kwarto.

"Sige muna, Miguel.. Umuna ka na. Ako na lang ang kakausap dito kay Marco." Emily. Pinapaalis na nito si Miguel para hindi na marinig ang mga masasakit na sinasabi ni Marco kay Emily.

"Sigurado ka? Wag ka magalala, i.eexplain ko din naman sa kanya kung anong meron tayo. Friend. " Miguel. Umalis at sumakay ng kotse pauwi.

"Marco ano ba! Sa harap pa ni Miguel mo sinabi ang mga salitang iyon! Ano bang problema mo? Sinusuyo na nga kita eh! Sagutin mo nga ako!" Emily. Sinundan nya si Marco sa kwarto; inilock nito ang pinto at doon nila itinuloy ang pag-uusap.

Hindi pinansin ni Marco si Emily at nagtanggal ng pants at polo shirt. Humiga ito at iidlip.

"Marco! Kinakausap kita! Wag mo nga akong bastusin!" Emily. Sumigaw ito pero hindi rinig sa kabilang kwarto.

"Ano ba Emily? Pag pa-hingahin mo nga muna ako!" Marco. Nagtaklob ng kumot at matutulog na.

Tinanggal ni Emily ang kumot na nakabalot sa katawan nito at kinausap muli.

"Ano ba!! Marco!! Ngayon ka lang nagkaganito, kaya kausapin mo naman ako oh! Ano bang nagawa ko sayo ha? Noong isang araw, naglasing ka. Kahapon, di ka umuwi tapos kanina pinahiya mo ako sa kabigan ko! At ngayon naman, kinakausap kita ng matino tapos tinutulog-tulugan mo lang ako?!!?!" Emily. Umupo sa sahig at sumandal sa pader.

"Sigurado ka bang kaibigan mo lang yang si Miguel?!!" Marco. Tumayo mula sa kama at kinausap si Emily.

"Oo naman!! Bakit, nagseselos ka ba sa kanya?!!" Emily.

"Eh pano kung sabihin kong, OO!! -- " Marco.

Tumayo si Emily sa pagkakaupo nya,. "Jusko po naman Marco!! Nagseselos ka dun kay Miguel? Eh kaibigan ko lang yun, at kung sa tingin mo ay may past kami, oo! Meron pero sa pagiging magkaibigan lang, dahil kaklase ko sya noong Highschool at sya lagi ang kasama ko.. Kaya pwede ba! Wag ka magselos.. Matagal lang naming hindi nakita ang isa't isa kaya ganun kami ka-close." Emily.

Lumapit ito kay Marco, hinawakan ang left side ng mukha ni Marco.

"Ikaw lang ang mamahalin ko, Marco.. Wala ng iba. Ikaw Lang.. Mahal na mahal kita.." Emily. (ngumiti)

"Sorry Emily kung naging wild ako nung isang gabi, kahapon, kanina at ngayon ha. Nadala lang ako sa pagseselos ko. (ngumiti). Sure ka na ako lang ang mamahalin mo? Hanggang sa kamatayan?" Marco.

"Oo naman! :)" Emily. Ngumiti na ito natanggal ang mga stress sa katawan nya at niyakap sya ni Marco.

"So sorry talaga Babe ha.. Im so sorry. Babawi nalang ako sayo, sainyo ng mga anak natin :D I love you Babe.. (ngumiti at hinalikan nya si Emily sa noo)"

"Its okay, sana wag ka na magselos ha Mahal ko? (ngumiti) I Love you more.." Emily.

Niyakap nya rin si Marco ng mahigpit.. "I Love you most.." Sabay nilang nabanggit yun at nagkatitigan. Tumawa sila pareho at nagyakapan ulit..

"Uyyyy!! Wala na silang LQ's :) Sabay pa nagsabi ng I Love you most 'oh! Yieeeeee.." Danny.

~ END OF CHAPTER :D ~

∞ Votes and Comments anyone? :) ∞

DON'T FORGET TO READ ALSO MY ANOTHER STORY HERE IN WATTPAD :)

"The Charming Princess (CharDawn Fanfic)" naghahanap din po xa ng readers! :D

Imperfectly Inlove ♛ FINISHED ♛ [CharDawn~Fanfic]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon