LUNYA

L | 0.3

✩

Lina'yı okulundan almıştım ve şu anda birlikte evimize doğru yürüyorduk. Arabam olmadığı için okulunun yakınlarından bir ev tutmuştuk. Şirketten aldığım maaş epey bir yüksekti ama önceliğim Lina'nın istekleri olduğu için daha araba alamamıştık.

Oturduğumuz siteye geldiğimizde güvenliğe selam verip içeriye geçtik. Asansöre binip eve gidesiye kadar omuzlarım çökmüştü bile. Bu çanta neden bu kadar ağırdı ki!

Kolumdaki tokayla saçlarımı toplamaya çalışırken bir yandan da aldığımız poşetleri buzdolabına yerleştirmeye çalışıyordum.

Dün akşam yaptığım ve artan tavuk soteyi tezgaha koyarken Lina'ya sesleniyordum.

"Bebeğim yemek birazdan hazır olur gelip masayı hazırlar mısın?"

Dediğimi asla ikiletmiyordu ve ne dersem gelip yapıyordu. Lina tek ailemdi ve onun için herşeyi yapmaya hazırdım.

Yemek hazır olduğunda birlikte sakince yemeğimizi yemiştik ve Lina ödevini yapmaya gitmişti.

Çalışma masamın başına geçip bilgisayarı açmıştım. Gelen mailleri kontrol etmem gerekiyordu. Şu sıralar şirkette bir panik havası vardı. Bulut Beyin kişisel asistani bize söylenmeyen sebeplerden ötürü işini bırakmıştı. Bulut Bey ise aramızdan birisini seçeceğini belirtmişti.

Herkes asistanı olmak için adeta gece gündüz çalışıyordu. Böyle bir derdim yoktu çünkü eğer ki asistanı ben olursam Lina'ya vakit ayıramazdım ve bunun olmasını istemiyordum.

Bitirdiğim bazı dosyaların mailini Baran Bey'e atmış ve masayı toparlamaya başlamıştım. Uyumak için odama gidiyordum ve gerçekten yorgunluktan bayılmak üzereydim. Yatağa kendimi bırakırken yavaşça uykuya doğru çekiliyordum.

.....

Şirket dehşet bir biçimdeydi. Bugün Bulut Bey'in asistanı belirlenecekti ve bir sürü kişi bu işi çok istiyordu.

Kalabalık daha da çoğalırken biraz ileride kalan kahve tezganına doğru ilerlemeye başladım. Kendime kahve katarken bir yandan da etrafı kontrol ediyordum.

Baran Bey ve Bulut Bey halâ odalarındaydı ve bu asistan meselelerini konuşuyorlardı.
Onlar için de bu süreç oldukça yoğun geçiyordu.

Asistan olmak gibi bir derdim yoktu ancak düşününcesi kulağa güzel geliyordu. Elbetteki çalıştığım yerde pozisyonumun yükselmesini çok isterdim. Çünkü bana kalırsa hakediyordum. Ama eğer ki asistan olursam çok yoğun olacak ve Lina'ya zaman ayıramayacaktım. Onun güzel bir çocukluk geçirmesi icin her şeyi yapmak istiyordum.

Bulut ve Baran Bey'in olduğu kapı açılırken bütün sesler kesilmişti. Herkes pür dikkat onları izliyor, sonuçları merak ediyorlardı.
Onların geçmesi için yer verirlerken nefesimi tutmuş onları izliyordum. Onlara baktığımda her seferinde aklıma odadaki halleri geliyor gerilmeme engel olamıyordum.

Baran Bey boğazını temizlerken Bulut Bey de hepimizle göz teması kuruyordu. Bulut Bey yavaşça bir adım atıp öne çıkarken nefesimi bırakmış tekrar tutmaya başlamıştım.

Gerginlikten tırnaklarımı kırarken Baran Bey ile göz göze gelmiştik. Gözlerini kısarak bakarken kafasını hafifçe sağına doğru yatırmıştı. Onunla göz temasını kesmezken Bulut Bey'in sesi bu sessiz ve gerici ortami dağıtmıştı.

"Bu ilginiz için çok teşekkür ederiz arkadaşlar. Hepinizin azim ve çabalarını biliyoruz ve bunları göz önüne alarak bu kişiyi seçtik. Bizim için yaptığı şeyler ortada birlikte iyi yerlere geleceğimize inanıyoruz. Seçtiğimiz kişi, Lunya Lena Demir!"

İşte bu an hayatımın büyük bir dönüm noktası olacaktı...

✩

Merhaba, merhaba!

Çok geç geldi ve kısa biliyorum. Ama bundan sonra haftada 2 bölüm atmaya karar verdim. Bir aksilik olmazsa böyle devam edecek.

Lütfen oylarınızı ve satır arası yorumlarınızı unutmayin!

Seviliyorsunuz çok♡♡♡♡