karanlik sesiz bir oda

2 1 0
                                    

Annemin sesiyle uyandim o gun ateş die bagirişini duydum fakat saat geceydi odam kapkaranlikti korkuyla yataktan kalktim annemi aradim evde kimse yoktu evde ölüm sesizli vardi ellerim vicudum titreme ye basladi korkmuştum direk toparlandim esyalarimi ve bir kac sey alip evden ayrildim saate baktim saat 03:00 dı annemi aradim acmadi 90 kere aramişindir nerdeyse acmadi önume baktim yolda yürürken bir cocuk bana carpti yere dustum *dikat etsene be öküz!!* saat kac oldunu unutup bağırmıştim nedense cocun bu saate nie disarda die sorgulamadim *pardon gormemisim* elini uzati tutup kalktim ve hala titriyordum *e şey iyimisin bu arada adim yildirim adimla seslenebilirsin* cocun aniden konusmasiyla geri cekildim *iyi benim gitmem gerek iyiyim ben* iyi olduma inanmaz bir yüzla bakti *bence degilsin gel parka gidelim anlat urda korkma benden zarar gelmez* dedi pek inanmadim fakat beraber parka gittik ve olayi anlatim *belki yanlis duymuşsundur* yanlis duynadimdan emindim fakat cocun boyle diyisine boyle cevap veremezdim ya yanliş duyduysam *olabilir* dedim *bu arada benimde adim ateş* dedim cocuk biyan  gülümsedi elini uzati *menmun olduk adinin ateş olmadi normel gibi ateş gibi parliyosun* yanaklarim kizardi ben hayatimda hic güzel söz duymamıştim ve cocuk biyan tekrar güldü *ama gercek ateş tam yaninda* anlamsizca baktım yüzüne nie boyle bir sey dedi *nie boyle bir sey dedin ki* cocuk sustu onuna döndu

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Oct 01, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

cehenem çukuruHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin