1. bölüm

480 27 104
                                    

İyi okumalar 🦋💙

+++++

Siz hiç arkadaşsız kaldınız mı? Ya da sizi hep dışladılar mı? Aileniz sizi mutlu sandı mı? Çocukluktan beri zorbalık gördünüz mü? Çocukluk arkadaşınız da zorbalarla birlik olup size zorbalık yaptı mı? Başarısız olmaktan korktuğunuz için çok çalıştığınız zaman bile zorbalarınız bundan faydalanıp her seferinde zorbalık yaptı mı?

Bana bunların hepsi yapıldı. Ben hep susmak zorunda kaldım. Hep eziktim ve hep ezik olacaktım. Okuldakiler beni hep ezik olarak tanımlayacaktılar. Oysaki ben onlara hiç bir şey yapmadım, hep onlar bana zorbalık yaptı ve ben buna göz yummaktan başka bir şey yapamadım. Başak, adım Başak. Ailem bana neden Başak adını koydu ki? Dayanıklı, sağlam olmam için mi, yoksa her şeyde güçlü olmam için mi? Belki de doğduğumda içlerine doğmuştu böyle olacağı.

Her neyse hafta sonu hariç her zaman gittiğim, müdürün demesine göre 'Sözde ikinci evimiz olan, evdeki gibi davrandığımız' okula gidicektim. Hani şu her gün her saat zorbalık gördüğüm okula. Hiç gitmek istemediğim okula. Bir sürü zorbam vardı ama en kötü davranan da Rüzgar'dı normalde hiçbir zorbamın adını bilmem ama arkadaşları, Rüzgar bana zorbalık yaparken seslendiklerinde öğrenmiştim. Neden onca kişi varken tek bana zorbalık yapıyordular? Tek yaptığım o okula gelmekten başka bir şey değil. Kendini havalı sanan, egoist kızlar da bana zorbalık yapıyordular.

Okul saat 8.30 da başladığı halde ben 5 te kalkıyordum. Üç buçuk saat tüm işlerimi görüyordum

Yatağımdan hiç kalkmak istemesem de -ki normalde kalkmak çok isterdim, ama okulda zorbalık göreceğim. Her seferinde olduğu gibi- zorla yatağımdan kalktım. Hemen bir duşa girdim. 45 dakika süren duştan çıktığım gibi oversize giyindim. Hayır; kilolu olup kilomu gizlemek için değil de, oversize giyinmeyi sevdiğim için. Yani tamamen zevk meselesi. Zaten okulda istediğimizi giyiyoruz çünkü forma çıkarmamışlar. Hemen yemek yaptım aç gitmek istemiyordum, çünkü açlıktan bayıldığım günler de vardı. Her neyse yemeğimi yediğimde saat 6.30 olmuştu. Oha o kadar geçmiş miydi?

Hemen çantamı hazırladım. Babamdan yediğim dayak üzerine yüzümde el izi vardı ve bazı yerler morarmıştı. Genelde evde böyle olurdu babam alkol alırdı zaten, ama sadece bana patlardı. O izleri kapatmak için makyajdan başka seçeneğim yoktu, çünkü zorbalarım hep kötüydü. Yani bunu da fesatlığa bağlama olasılıkları vardı. Bu yüzden hemen elimde olan malzemeleri çıkarttım. Kapatıcıyı ve fondöten kullandım azıcık rimel sürdüm ama rimel sürmek için değildi kirpiklerime düzen vermek içindi.

Ruh gibi gezmek istemediğim için allık sürmüştüm, bu da kapatıcı olduğunu anlamayı zorlaştırıyordu sanki kendi tenim gibi. Bende dayak yiyip kendi tenimi saklamak istemezdim, normal bir hayat yaşamak benim de hakkımdı. Hafif bir ruj sürdüm çünkü fondöteni sürmekte fazla başarılı olamamış dudaklarıma da getirmiştim. Silmeye üşendiğim için de ruj sürmeyi tercih ettim. Zaten ruj dudak rengine aşırı yakındı.

Ben makyaj yapana kadar saat çoktan yedi olmuştu. Saçlarımı güzelce taradım ve üstten bağlamak için tokamı aradım. Ama bulmak aşırı zor. Evet, tokam yoktu her gün geldiğimde buraya bırakırdım ama yoktu. Okulda kaybolmuş olmalı diye düşündüm, ilk defa saçımı açık bıraktım.

Saçım uzun olduğu için 7.10'a kadar saçımı tarayıp açmaya çalıştım. Saçlarım hep düğüm düğüm olmuştu. Ayakkabılarımı sildim ve üzerime siyah kapüşonlu bir hırka geçirdim. 'Kapüşonlu sweatshirtün üstüne kim hırka giyer ki?' diye düşünüp hırkayı çıkartıp yerine astım.

Evden sonunda çıkabilmiştim. Saat 7.40'tı niye her seferinde saat belirtiyorum bilmiyorum. Her neyse yolda kendi halimde yürürken birine çarptım. Başımı kaldırıp çarptığım kişiye baktım. Endişelendiğimi anlamış olucak ki hemen tebessüm etti. Yere düşen çocuğun poşetini aldım ve çocuğa uzattım. Sanırım birine hediye almıştı, hemde iki poşet vardı. Çocuk teşekkür etti ben ise "Özür dilerim, suçlu benim. Affedin lütfen, önüme bakmalıydım." dedim. Çocuk bu hallerimi sevimli bulmuş gibi sırıttı ve "Suçu tek kendinde arama. Bende önüme baksaydım çarpışmazdık. Ve özüre gerek yok." dedi. İlk defa biri bana zorbalık yapmamış ve insan gibi konuşmuştu. Sonra çocuk bana döndü ve "Sen nereye gidiyorsun?" diye sordu. Bende kısaca okula gittiğimi belirttim. Çocuk "Hangi okulda okuyorsun?" diye sorunca, okulumun adını söyledim. Çocuk güldü ve "istersen, yani rahatsız olmazsan bende gelebilirim. Teyzemlere gidip okula geçeceğim, kuzenimle birlikte. Teyzemin evi, okuluna yakın." dedi. Bende kabul ettim.

SEVMEK YÜREK İSTERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin