Pagsarado sa huling pahina ng naiwan nating istorya

Kabanata 2

Makalipas ang isang linggo..

"Hi Tristan, good morning!"

"Hello, good morning din. Bakit magisa ka lang dito sa klasroom?"

"Ah nandun sila sa labas naglalaro. Inaantay ko din kasi si ma'am dito."

In Nichole's head:

Inaantay talaga kita hahaha lagit aki kay mama nito.

"Ganon ba sige, samahan nalang kita dito"

Nichole:
Kinilig

3rd person pov

At sa araw-araw ganoon ang naging routine nilang dalawa. Kinukutya na sila ng mga kaklase nila ngunit wala lang iyon sa kanila sa kadahilanang normal lang magkaroon ng crush.

Makalipas ang ilang buwan at malapit na silang magtapos sa elementarya.

Nichole's pov

Ah ilang araw nalang matatapos na kami sa elementarya. Umamin na kaya ako kay Tristan tutal aalis na din naman ako. Lilipat na ulit ako sa Taytay upang doon magpatuloy ng pag-aaral.

At School:

"Tristan" sabi ni Nichole

"Bakit?"

"May sasabihin kasi ako"

"Ano yun?"

"Ah ano kasi, paano ba to.."

"Ano kasi yun? Sabihin mo na"

"Gu..gusto kita"

Tristan: Nagulat at hindi makapagsalita.

"Sige aalis na ko, bye"

At the graduation:

Tristan Pov

Nasan na ba yun. Ah ayun pupuntahan ko ba? Sige puntahan ko na.

"Nichole!" Sigaw ko ngunit di niya ata narinig kasama niya nga ang mama niya, ang saya niya.