နေကြာပန်းလေးတွက်နေမင်းကြီးရှိနေသလို မင်းအနားကိုယ်အမြဲရှိနေပေးမှာပါ

နေမင်းလေးရဲနေကြာပန်းလေး Part 1

ကျယ်ဝန်းလှတဲ့ နေကြာပန်းခင်းကြီး အလယ်မှာ ကျွန်တော် ငေးကြည့်ရင်း ရပ်နေမိတော့တယ်

''လှလိုက်တာကွာ....ဒီလောက်လှတဲ့နေရာလေးကို ဘန်ကောက်မြို့ မှာ ရှိနေမှန်း ငါစောစောမသိခဲ့ပါလား.. ဟမ်..Ai Pond.''

ဘေးနားတွင်ရှိနေသာ သူငယ်ချင်းလဲဖစ် အကိုဝမ်းကွဲလဲ ဖစ်တဲ့ Pond အား လှမ်းမေးလိုက်သည်။

''အောင်းးးငါမင်းကိုခေါ်သားပဲ...မင်းဘာသာအိုက်တင်ခံပီး မလိုက်ပဲ နေ နေတာလေကွာ''

မခံချင်အောင် ပြန်ချေပ လိုက်တဲ့ အကုိဖစ်သူPond အားကြည့်ပီး Joongတစ်ယောက်အံကြိတ်နေတော့တယ်.
''ငါသာလိုက်ခဲ့ရင် မင်းနဲ့Phuwin တို့ ကြူနေကြတာကို ထိုင်ကြည့်နေရမှာပေါ့''ဟုသာ စိတ်ထဲတွင်သာ ကြိမ်းဝါးနေတော့တယ်.
               တစ်ယောက်တည်း ကြိမ်းဝါးနေပေမယ့်လဲ Pond တစ်ယောက် Joong ကို အဖတ်ပင်မလုပ်
Joong လဲ သူကို နိပ်ကွပ်နေတဲ့ PondPhuwin အတွဲကိုမကြည့်တောပဲ နေကြာပန်းခင်းကြီး ဆီသာ လျောက်လှမ်းလာခဲ့တော့တယ်
    
''Ai Pond.... Ai Pond....မင်းမိုးကောင်းတုန်းရွာထားပေါ့ကွာ...ရည်းစားမရှိသေးတော့လဲ မင်းနိပ်ကွပ်တာခံရအုံးမှာပေါ့.. ငါအလှ​ည့်ကျ မင်းကိုမိုးကြိုးပါပစ်ပြမယ် Ai Pond''

   တစ်ယောက်တည်းကြိမ်းဝါးနေရင်း နေကြာပန်းခင်း အလယ်တွင် ဘောင်းဘီဒူးအပေါ်အတိုလေးနဲတီရှပ်အပြာလေး အပေါ် လက်ရှည်ကွပ်ကြားလေး ကို ဝတ်ဆင်ထားတဲ့
ကောင်ငယ်လေးအားမြင်သွားတဲ့ Joong တစ်ယောက် အကြည့်မလွဲနိုင်ငေးကြည့်နေရင်း

''ချစ်စရာလေးကွာ....ချောလိုက်တာမှ ဘေးပက်ပက်လည်က နေကြာပန်းလေးတွေ ထိုင်ငိုရလောက်တယ်ကွာ ''

Joong တစ်ယောက်တည်း အတွေးလွန်နေစဥ်

''Ai Joong.... ဟျောင် ဘာတွေငမ်းနေတာလဲ''

အကိုဖစ်သူPondရဲခေါ်သံကြောင့် အသိစိတ်ပြန်ကပ်ခဲ့ရပြန်ပီ (အရိုန်ပျက်အောင်လုပ်တာပဲနော် ကိုနာရာ😒)

''ဘာလဲကွာ...ဒီမှာ ငါ ငမ်း.... အယ်မဟုတ်ပါဝူး..ကြည့်လိုမဝသေးဘူးကွ''
            
   ''အေး... မငမ်းရင်လဲပီးတာပဲ..ပြန်မယ်လေကွာ...ငါအသက်ကလေး ဗိုက်ဆာနေပီ ကွ''