20. bölüm-HUZUR

638 35 11
                                    

Hemşire gider. Sadi korku içinde perdesi kapalı cama bakar. Elinden hiçbir şey gelmemenin acısı bünyesini kaplamıştır. Koltuğa oturur zoraki. Ellerini başının arasına alıp beklemeye başlar. Kızı... Kızına bir şey olduğunu düşünmek bile istemiyordur. Sadi Songül ne haldedir şimdi diye düşünür ama buradan da ayrılmak istemiyordur. Yaklaşık yarım saat sonra Batu çıkar.

Sadi: Buse Naz nasıl? İyi değil mi? Bir şey olmadı? İyi.

Sadi meraklı ama daha çok telaşlı gözlerle bakıyordur.

Batu: sakin olun Sadi Bey, eve bir komplikasyon oluştu ama şuan bir sıkıntı yok. Durumu iyi.

Sadi derin bir nefes alır.

Sadi o sırada açılan perdeden hemen kızına bakar, kızı kıpır kıpırdır, o küçücük bedeni hızlı hızlı nefes alıyordur. Sadi gülümser. Biraz orada durup Songül'ün yanına gelir. Songül çok korkuyordur, Sadi'nin ağzından çıkacak kelimelere bakıyordur.

Songül: Sadi?

Sadi: Karıcığım, kızımız iyi, gayet iyi.

Songül: Bakıp geleceğim demiştin ama çok uzun sürdü, bir şey mi oldu?

Sadi: Yok, bir şey olmadı, bir telefon geldi de, o yüzden.

Songül ikna olmuştur.

Songül: Ben ne zaman göreceğim bir daha kızımı?

Sadi: Biraz dinlen güzelim, bak korktun sen de.

Songül: İyiyim ben.

Sadi: Uyumaya çalış hadi biraz.

Songül: Uyuyamıyorum, bir kız çocuğu, Buse Naz, beni neden korumadın diyor sürekli, haklı da, koruyamadım çocuğumu.

Sadi: Hayır güzelim, sen kızımızı çok güzel korudun, bak o iyi. Busecik seni çok seviyor, bak bizim için dayanıyor. Senin gibi çok güçlü, savaşçı bir kız. Sana çok benziyor, senin gibi güzel, senin gibi özel.

Songül: Büyüyünce bana kızgın olursa?

Sadi: Hayır, kızımız seni çok seviyor, hep de sevecek. Ben de o da seni çok seviyoruz.

-1 hafta sonra-

Songül bugün taburcu olacaktır. Busecik hala hastanede olduğu için ne Sadi gidelim demiştir ne de Songül gitmek istiyordur. Kızları toparlanıyordur ve bunu görmek ikisi için de her gün yeniden umutla dolmak demekti.

Bora Buseciğin yanından çıkıp camın önündeki SadGül'ün yanına gelir.

Songül: Kızım nasıl?

Bora: Busecik çok güçlü bir kız, çok hızlı toparlanıyor. Bu gidişle haftaya onu da taburcu edebiliriz duruma göre, siz artık sadece günde 2 defa süt için gelseniz yeterli.

Songül: Onu burada tek bırakamam. Gitmiyorum bir yere.

Bora: Peki, ısrar edemem tabi ki ama siz de dinlenseniz iyi olur, evet taburcu oldunuz ama henüz yaranız kapanmış değil. İsterseniz size bu kattan bir oda ayarlayalım, hem arada gidip dinlenirsiniz?

Sadi: Güzel olur aslında ama başka bir hastaya lazım olursa lütfen söyle.

Bora: O kadar oda var, çok ani bir şey olmadığı sürece sıkıntı çıkmaz, olursa da söylerim.

Bora gider. SadGül sarılıp kızlarını izlerler. Bu bir haftada hiç başından ayrılmamışlardır, Busecik de hissediyormuş gibi çok hızlı toparlanmıştır. Herkes onlara destek oluyordur ve SadGül kocaman bir aile olmanın verdiği haklı mutluluğu yaşıyordur. 1 hafta sonra Busecik de taburcu olmuştur ve evlerine giderler.

YENİ HAYATHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin