Chapter 14

419 64 24
                                    

වී උදෙන්ම නැගිට්ටේ මාර්ක් ගේ කෝල් එකේ සද්දෙට. කෝල් එක ආන්සර් කරපු වී ට උදෙන්ම අහන්න ලැබුනේ සුභ ආරංචියක් නම් නෙමෙයි. මාර්ක් වී ට හැමදේම කිව්වා ටේ වී ඉන්න තැන දැන ගෙන දැන් එන ගමන් කියලා. ඒ දේ දැනගත්තම වී හොදටම කලබල වුණා ඉක්මනට ෆෝන් එක කට් කරපු වී වොෂ් එකක් දාගෙන එයාගෙයි කුකීගෙයි පාස්පොට් එකත් අරන් නිදන් ඉන්න කුකීව නැගිට්ටවලා කුකීව උස්සන් ගිහින් වොෂ් කරවලා ඇදුම් ඇන්දුවේ කුකී ගේ විරුද්ධත්වය මැද. වී ඊලගට කුකීවත් එක්කන් පහලට යන්න හැදුවත් කුකී වී ගේ අතින් තමන්ගේ අත ගලව ගත්තා.

කුකී එයාගේ අත ඇදලා ගත්ත ගමන් කලබලෙන් වී කුකී දිහා බැලුවේ එයාට දැන් නාස්ති කරන්න කාලයක් නැති නිසා.

බේබී අපිට වෙලා නෑ. එන්න ඉක්මනට යමු.

-මට කොහේවත් යන්න බෑ. මට මගේ හුංගි ලගට යන්න ඕනේ.

කුකී ආයෙත් ටේ ලගට යන්න ඕනේ කියනකොට වී ට හොදටම තරහා ගියා. හොද හුස්මක් පහල දිපු වී කුකී ලගට ඇවිත් ඒ බෝල කම්මුල් වලින් අත් දෙකම තියලා කුකීගේ මුහුණට එබුණා.

බේබි මම කියන දේ අහන්න අපිට වෙලා නෑ අපි දැන් යන්න ඕනේ බේබී.

ඇයි දැන් අපි මෙහෙන් යන්නේ ආහ්. මගේ හුංගි හොයාගෙන නේද මම ඉන්න තැන. ඒකනේ ඔයා මාව එක්කන් යන්න හදන්නේ.

      වී අල්ලන් ඉන්න අත ගස්සලා දාපු කුකී කිව්වේ කට කොනින් හිනා වෙන ගමන්. එයා දැනන් හිටියා එයාගේ හුංගි එයාට දුන්න පොරන්දුව අනිවාරෙන්ම රකිනවා කියලා.

    කුකී තමන් අල්ලන් ඉන්න අත ඇදලා ගත්තම වී බැලුවේ කුකීගේ ඇස් දිහා ඒ ඇස් වල මෙච්චර දවස් තිබ්බ බය , දුක කිසිම දෙයක් තිබ්බේ නෑ. ඒ ඇස් වල තිබ්බේ හරිම ආඩම්බර බැල්මක් හරියට "පුලුවන් නම් දැන් මට අත තියනවා" වගේ.

HYUNG Where stories live. Discover now