Chapter 8

12 4 0
                                    

Chapter 8

Not my girlfriend.

"Aruna," Hindi ko alam na nakasunod pala sa akin ang lalaki.

I didn't know why I cried. Why do my tears fall? All I know is that someone showed care. A genuine one. A real one. A warmth that I didn't know I would find in him.

"Aruna" Hinigit niya ang braso ko. Napadaing ako dahil medyo masakit iyon. "I'm sorry" He softly said.

We are now in the hallway. Alas tres na kaya wala na masyadong estudyante, at maaga pa ang uwian ng high school students. Kahit ang mga classroom sa gilid namin ay wala na ring mga laman.

"Pasensya na," He said again. Lumunok ako at tiningnan siya ng malalim.

"Bakit mo ba ako sinundan?" Tanong ko.

"You cried" He simply answered. I chuckled a little.

"Ano ba iyon sayo?" Isn't this considered cheating? "Why do you care?" Ulit ko ng hindi siya umimik. "Stop following me" Tumalikod ako at nag patuloy sa paglalakad.

A few moments later I heard footsteps behind me. Sa tunog ng sapatos alam ko'ng siya iyon. Hindi ko siya gustong lingunin kaya mas binilisan ko ang paglalakad.

His actions are confusing me. His help and his words! Ayaw kong mahulog sa taong may girlfriend!

Sa huli ay tumigil ako. Naramdaman ko rin ang pag tigil niya.

I feel guilty. "I'm sorry for shouting," I said. Nakatalikod at walang balak na lingunin siya.

Silence enveloped the hallway. The sound of rain is the only thing that is making a sound, ang tibok rin ng dibdib ko.

Maya-maya narinig ko ang mga yapak niya na lumalapit sa akin.

"Gusto mo bang kumain ng cake?" He asks.

I almost laugh. Ngumiti lang ako at tumango. He nodded.

"Can you wait here?" He softly asks. Ako naman ngayon ang tumango. "Please, wait. I'll be back in a minute" He said and ran back to the library.

I stayed. Nakatayo at natatakot. Lumapit ako sa bintana at tiningnan ang lawak ng eskwelahan.

The rain is pouring hard. Basa na ngayon ang field kaya tumigil ang mga nag lalaro. May iilang naglalakad at tumatakbo. Some students are standing trying to fit themselves in their umbrella.

Everyone must be struggling. That is why I hate rain. I hate the sound of it and the way it stops people from continuing life.

Mas lalong lumakas ang ulan. Tumakbo ang mga estudyante sa baba para makahanap ng masisilungan. Kung kanina aalis na sila ngayon bumalik naman sila.

Narinig ko ang mga yapak ni Aello. I look to my side and I found him. Hawak niya ang mga bags namin. We both have a tote bag. Mine's black and his is white. Nakasabit iyon sa mga balikat niya.

When he reached me I tried to get my bag. "Ako na," He said. Hindi na ako nakipagtalo at hinayaan siya.

I just wished I didn't see Nana or Philia along the way.

"Are you okay?" Tanong niya as if hindi ako umiyak sa harap niya.

"Yes"

"I hope you like Chocolate Cake" He whispered. Lumunok ako. I don't like Chocolate Cake. "But we can buy another cake if you don't like it," He said and looked at me. He can read minds?

"I like Chocolate" I lied.

"Okay..."

"Saan ba?" Tanong ko. We're walking together, and I'm just following him. Kakalabas lang namin ng building.

SUN SHOWER (Butterfly Sanctuary series 1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon