SENPAI「𝙓𝙄𝙉𝙂𝙃𝙊」Red Flag Ongoing

선배 -10-

ဂြၽန္ေျမာင္မွာ သူအထက္တန္းႏွစ္က မဂၢဇင္းအေဟာင္းကိုၾကည့္ေနရာမွ ပိတ္လိုက္ၿပီးေနာက္ ၿငိမ္သက္စြာေနလိုက္မိသည္။ ဒီေန႔ႏွင့္ဆိုလ်ွင္ ဂ်ဴနီယာေလး အိမ္ကဆင္းသြားတာ ၆ရက္ေတာင္ ႐ွိသြားခဲ့ၿပီ။ ဂ်ဴနီယာေလးရဲ႕ အဆက္အသြယ္ကို မရတာကလည္း ထိုနည္းအတိုင္း ၆ရက္တိတိပါပင္။

အိမ္ေျပာင္းလာခ်င္းခ်င္း ဂ်ဴနီယာေလး၏ကိုယ္ပိုင္ ဖုန္းနံပါတ္ကို မေတာင္းယူခဲ့မိသည့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သာ အျပစ္တင္လိုက္မိသည္။ ယခုေတာ့ သူ႔မွာ႐ွိတာက က်န္း႐ွင္းေဆးခန္းရဲ႕ ဖုန္းနံပါတ္သာ ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ဂ်ဴနီယာေလးကသာ သူ႔ကိုအရင္ဆုံး မဆက္သြယ္လ်ွင္ သူ႔မွာဘာမွ်တတ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္သည့္အေနအထား ျဖစ္ေနသည္။

ဂြၽန္ေျမာင္ ထင္ခဲ့သည္က သည္တစ္ရက္ႏွစ္ရက္အတြင္းမွာေတာ့ ဂ်ဴနီယာေလးက အမွားကိုနားလည္ၿပီး သင္ခန္းစာရေလာက္ၿပီဟု။ သို႔ေပမယ့္ ၃ရက္ၾကာၿပီးသည့္ေနာက္ေတာင္မွ ဂ်ဴနီယာေလး၏အရိပ္မေျပာႏွင့္ အသံေတာင္သူမၾကားခဲ့ရေပ။

ပုံမွန္သာဆိုလ်ွင္ ဂြၽန္ေျမာင္အေနႏွင့္ သက္ဆိုင္ရာအသိမိတ္ေဆြမ်ားကို ဆက္သြယ္ေမးျမန္းႏိုင္ေလာက္ေသး၏။ သို႔ေပမယ့္ သူ႔ဂ်ဳနီယာေလးမွာ သူကလြဲၿပီးတျခားေသာ အသိမိတ္ေဆြမ်ိဳးဆိုတာ မ႐ွိသေလာက္နည္းပါးလြန္းပါ၏။

ဂြၽန္ေျမာင္ သက္ျပင္းခ်မိသည္။ အကယ္၍ သူ သာ ဂ်ဴနီယာေလးကို မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ား ႐ွာေဖြမိတ္ဆက္ေပးခဲ့မိလ်ွင္ ပိုေကာင္းေလာက္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း မဟုတ္ေသးျပန္။ သူ သာ ဂ်ဴနီယာေလးရဲ႕စိတ္ကို နားလည္ေပးဖို႔ ႀကိဳးစားၾကည့္ခဲ့သင့္သည္ မဟုတ္လား နစ္ေယာက္တည္း စကားေတြခ်ည္း ဇြတ္ေျပာေနမည့္အစား။

အဲ့လိုသာ လုပ္ေပးႏိုင္ခဲ့ရင္ ဂ်ဴနီယာေလးက သူ႔အေပၚအခုလိုမ်ိဳး ထူးဆန္းေသာအေတြးမ်ိဳး ဝင္မလာခဲ့ေလာက္ပါေပ။

ဂ်ဴနီယာေလးမွာ သူကလြဲၿပီး ေျပာဆိုခင္တြယ္ရမည့္ သူ မ႐ွိခဲ့တာေၾကာင့္သာ။ သူကသာ ဂ်ဴနီယာေလးရဲ႕ အထီးက်န္မႈကို ဖယ္႐ွားေပး႐ုံသာမကဘဲ သူကိုယ္တိုင္ ဂ်ဴနီယာေလးကို မိတ္ေဆြမည္သို႔ဖြဲ႔ရမည္ဆိုတာ နားဝင္ေအာင္႐ွင္းျပႏိုင္ခဲ့လ်ွင္ သည္ကေလးေလးက အခုလိုမ်ိဳးသူ႔ေၾကာင့္ ခံစားေနရမည္ မဟုတ္ေလာက္ေပ။